พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เหี่ยวแห้ง |
(ของสด) | น. สุสฺสน., โสสน., สุกฺขตฺต., ค. สุกฺข มิลาต ก. สุกฺขติ สุสฺสติ มิลายติ ปริมิลาติ |
||
เหี่ยวแห้ง |
(ใจ) | ก. โอสกฺกติ ขียติ โอรมติ โอสีทติ สํสีทติ อวสุสฺสติ | ||
เหี่ยวใจ |
ก. ขิชฺชติ โสจติ | |||
เหี้ย |
น. โคธา, | |||
เหี้ยน |
ค. กุณฺฐ กุณฺฐิต | |||
เหี้ยม |
ค. โฆร จณฺฑ ทารุณ สาหสิก กุรูร อติกกฺขฬ นิทฺทย อการุณิก | |||
เหี้ยมหาญ |
ดู กล้าหาญ, ดุร้าย | |||
เหี้ยมเกรียม |
ค. กฐินหทย นิทฺทย อการุณิก | |||
เหี้ยมโหด |
ดู โหดร้าย. | |||
เหือดหาย |
ดู หมดไป, สิ้นไป | |||
เหือดแห้ง |
น. อภิตาป. สุกฺขน., ค. อภิตตฺต ก. ปริสุสฺสติ สุกฺขติ |
|||
เห็จ |
ดู เหาะ.
เห็จ (กลอน) ก. เหาะ, ไปในอากาศ. |
|||
เห็ด |
น. อหิฉตฺตก., ปตฺตวงฺคิ. ปปฺปฏก. | เห็ดรา | ||
เห็ดดำ |
น. สูกรมทฺทว., | เห็ดรา | ||
เห็ดรา |
น. วนฺทากา, | เห็ดรา | ||
เห็ดโคน |
น. ฉตฺรธานี, ฉตฺริกา, | เห็ดรา | ||
เห็น |
น. ทสฺสน., นิสามน., อิกฺขณ., อิกฺขา, ทิฏฺฐ., อุทิกฺขน., ค. ทสฺสก ทสฺสาวี ปสฺส ปสฺสี ปสฺสิตุ (ปสฺสิตา) ก. ทสฺสติ ปสฺสติ ทกฺขติ อุทิกฺขติ อจฺฉติ อิกฺขติ โลจติ กกิ. ทิฏฺฐ |
|||
เห็นกะตา |
ก. ปจฺจกฺขโต ปสฺสติ | |||
เห็นการณ์ไกล |
น. ทีฆทสฺสิตา, ทูรทสฺสิตา, | |||
เห็นควร |
น. อนุชานน., ก. อนุชานาติ อนุมญฺญติ |