พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อัยกา |
น. อยฺยก. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
อัยการ |
น. อนุวิชฺชก. นีตฺยูปเทสทายก. ปรกิจฺจสาธก. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
อัยการสูงสุด |
น. ปธานนีติเวที. | บุคคล, ตำแหน่ง, สูงสุด | ||
อัยกี |
น. อยฺยิกา, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
อัลบั้ม |
(album) | น. ตุจฺฉโปตฺถก.., รูปกโปตฺถก.., | ||
อัลลอย |
(alloy, โลหะผสม) | น. มิสฺสิตโลห., | ดินหินแร่ธาตุ, โลหะ | |
อัศจรรย์ |
น. อจฺฉริย., อจฺเฉร. อพฺภุต. วิมฺหย. ค. อจฺฉริย อจฺเฉร |
|||
อัศดงคต |
ค. อฏฺฐงฺคต อตฺถงฺคต | |||
อัศว |
น. อสฺส. (ดู ม้า) | สัตว์, ม้า | ||
อัศวรักษ์ |
น. อสฺสาธิการี. อสฺสโคปก.
คนเลี้ยงม้า |
บุคคล, ม้า | ||
อัศวราช |
น. อสฺสราช. | สัตว์, ม้า | ||
อัศวานึก |
น. อสฺสานีก.
อัศวานึก น. กองทัพม้า, เหล่าทหารม้า |
บุคคล, สัตว์, กองทัพ | ||
อัศวิน |
น. วีรอสฺสาโรห. วีรุตฺตม. มหาโยธ. | บุคคล, นักรบ | ||
อัศวเมธ |
น. อสฺสเมธ. | สัตว์, ม้า | ||
อัศเจรีย์ |
น. อุทานจิณฺห., | |||
อัส |
น. อสฺส. | สัตว์, ม้า | ||
อัสดง |
น. อตฺถ. | |||
อัสดงคต |
ค. อตฺถงฺคต | |||
อัสดร |
น. อสฺสตร. | |||
อัสสัตถพฤกษ์ |
น. อสฺสตฺถรุกฺข. |