พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อร |
ดู ผู้หญิง, งาม | ผู้หญิง | ||
อรชร |
ค. สุขุมาล อีตฺถีคติก ปุริสหีน | |||
อรดี |
(ริษยา) | น. อรติ, | ||
อรพินท์ |
น. อรวินฺท., (ดู บัว) | |||
อรรค |
ค. อคฺค | |||
อรรฆ |
น. อคฺฆ. | |||
อรรณพ |
น. อณฺณว. (ดู ห้วงน้ำ, ทะเล) | |||
อรรถ |
น. อตฺถ. | |||
อรรถกถา |
น. อตฺถกถา, วณณนา, ทีปนี, | |||
อรรถกถาจารย์ |
น. อตฺถกถาจริย. | |||
อรรถคดี |
น. อตฺถ. อฏฺฏ. อธิกรณ., โวหาร. กรณี, | |||
อรรถประโยชน์ |
น. อตฺถ. ปโยชน., คุณ. | |||
อรรถาธิบาย |
น. อตฺถาธิปฺปาย. อธิปาย. | |||
อรรธ |
ค. อฑฺฒ | |||
อรรธจันทร์ |
น. อฑฺฒจนฺท. | |||
อรสุม |
(ไออุ่น) | น. อุสุม. อุสฺมา, | ||
อรหัตผล |
น. อรหตฺต., อญฺญา, | อริยะ | ||
อรหันต์ |
น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ | ||
อรัญ |
น. อรญฺญ., (ดู ป่า) | |||
อริ |
น. อริ. (ดู ข้าศึก) |