พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อบรมบ่มนิสัย |
น. สิกฺขาปน., ก. สิกฺขาเปติ |
|||
อบรมศีลธรรม |
ก. อภิวฑฺเฒติ, ญาณคุเณหิ วฑฺเฒติ | |||
อบรมสั่งสอน |
น. สิกฺขาปน., โปสน., วฑฺฒน., | |||
อบอวล |
ก. วายติ ปวายติ | |||
อบอุ่นปลอดภัย |
ค. สุจฺฉนฺน สุคุตฺต | |||
อบอุ่นสบาย |
ค. สุขาวห รมณีย มโนหร | |||
อบอุ่นใจ |
น. เขม., นิพฺภยตา, | |||
อบอ้าว |
น. ฆมฺมาธิกตฺต., ค. ฆมฺมาธิก ฆมฺมาภิตตฺต ฆมฺมยุตฺต นิวาต สมฺพาธ คิมฺหาธิก ตาปกร |
|||
อบาย |
น. อปาย. ทุคฺคติ, | |||
อบายภูมิ |
น. อปายภูมิ, | |||
อบายมุข |
น. อปายมุข., | |||
อบเชย |
น. กิเลรุกฺข. ตจคนฺธี. | |||
อบไอน้ำ |
น. เสทกมฺม., | |||
อปภาคย์ |
น. อภาคฺย., ทุพฺภาคฺย. | |||
อปมงคล |
น. อวมงฺคล., | |||
อปรัณชาต |
(ถั่ว งา) | น. อปรณฺณ., | ||
อปราชัย |
น. อปราชย. ชย. ค. อปราชิต |
|||
อปโลกน์ |
(ยกขึ้น) | น. อปโลกน., อุลฺลุมฺปน., ก. อปโลเกติ อุลฺลุมฺปติ |
||
อพยพ |
น. สเทสปริจฺจาค. วิเทสสงฺกมน., ก. สเทสํ จชติ, วิเทสํ สงฺกมติ, เทสนฺตรวาสํ ยาติ, วาสาย วิเทสํ คจฺฉติ, ปริยายติ, เทสนฺตรวาสาย คจฺฉติ |
|||
อพอลโล |
(Apollo) | น. สุริยเทว. |