พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ของที่ระลึก |
น. อนุสฺสรณวตฺถุ., สาราณียวตฺถุ., อนุสฺสารกวตฺถุ., | |||
ของที่ระลึกถึงชัยชนะ |
น. ชยานุสฺสารก., | |||
ของที่เขาให้ |
น. ทตฺติย., | |||
ของที่แตกได้เป็นธรรดา |
น. เภทนธมฺม. | |||
ของนอก |
น. วิเทสิกภณฺฑ., | |||
ของบรรทุก |
น. ภาร. หรณียภาร. | |||
ของบริจาค |
น. ทาน., ทานวตฺถุ., ภิกฺขา, ปิณฺฑปาต. | |||
ของบำเรอสุข |
น. สุโขปโภค. | |||
ของบูชา |
น. อาหุน., อาหุติ, | กราบไหว้บูชา | ||
ของประกัน |
น. นฺยาส. อุปนิธิ. | |||
ของปลอม |
ดู ของเทียม. | ปลอมเทียม | ||
ของปอน |
น. ลูข., | |||
ของปูนบำเหน็จ |
น. ราชทาย. | |||
ของป่า |
น. วนภงฺค. | |||
ของผสม |
น. ปกิณฺณก., | |||
ของฝาก |
น. อุกฺโกจ. อุปทา, อุปาทา, อุปยาน., อุปายน., ปโหณก., | |||
ของพระราชทาน |
น. ราชทาย., ค. ราชทินฺน ราชทตฺติย |
|||
ของพื้นเมือง |
น. สเทสชาตวตฺถุ., สกเทสิยภณฺฑ., | |||
ของฟุ่มเฟือย |
น. สีมาติกฺกนฺตภณฺฑ., นิรตฺถกภณฺฑ., | |||
ของมัดจำ |
น. นฺยาส. อุปนิธิ. |