พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
โอป |
นิฏฺฐุภเน บ้วน, ถ่ม |
โอปติ อา. โอสธํ สงฺขริตฺวา มุเข เขฬํ โอปิ ปรุงโอสธแล้ว ถ่มเขฬะลงในปาก - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
โอป |
ถปเน ตั้งไว้, วางไว้, เก็บไว้ |
โอเปติ โอปยติ อา. น เตสํ โกฏฺเฐ โอเปนฺติ ไม่เก็บไว้ในฉางของเขา ท. - ส. |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
โอปุชิ |
วิลิมฺเป ฉาบทา, พอก |
โอปุญฺชติ. |
ภู (อ) | |
โอปุชิ |
วิลิมฺปเน ฉาบ, ทา, ไล้ |
โอปุญฺชติ อา. โคมเยน ปฐวี โอปุญฺชติ ทาแผ่นดินด้วยมูลโค - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
โอมา |
สมตฺถเน ความสามารถ |
โอมาติ ภนฺเต ภควา อิทฺธิยา มโนมเยน กาเยน พฺรหฺมโลกํ อุปสงฺกมิตุํ. อีกนัยหนึ่ง มาจาก อว-มา ธาตุ. |
ภู (อ) | |
โอมา |
สามตฺถิเย สามารถ อาจ |
โอมาติ-โอมนฺติ อา. โอมาติห ภนฺเต ภควา อิทฺธิยา มโนมเยน กาเยน พฺรหฺมโลกํ อุปสงฺกมิตุํ* * โอมาติ=ปโหติ สกฺโกติ ตัวอย่างนี้เห็นจะยกมาจากพระบาลีมหาวารวรรค 19/363 |
ภู (อ) [ธป] |
|
โอลชิ |
เขเป ซัดไป, ทิ้ง, ขว้าง, สิ้นไป |
โอลญฺชติ, โอลญฺชนฺติ. |
ภู (อ) | |
โอลฑ |
อุกฺขิเป ขว้างขึ้น, ยกขึ้น |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | ||
โอลฑิ |
อุกฺขิเป ขว้างขึ้น, ยกขึ้น |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | ||
โอห |
จาเค สละ, ละ |
โอหติ. |
ภู (อ) | |
โอห |
จาเค สละ, ละ, ทิ้ง |
โอหติ อโปหติ อโปโห อา. สพฺพมนตฺถํ อโปหติ ละอนัตถทั้งสิ้น - ส. |
ภู (อ) [ธป] |