พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
เอธ |
ลาภวุทฺธีสุ ได้, เจริญ |
เอธติ วฑฺฒติ อคฺคิ เอเตนาติ เอโธ เชื้อไฟ. |
ภู (อ) | |
เอธ |
วุฑฺฒิยํ ลาเภ จ เจริญ, รุ่งเรือง; ได้, ประสบ |
เอธติ เอโธ อินฺธนํ เอธิโต
|
ภู (อ) [ธป] |
|
เอรฑิ |
หึสายํ เบียดเบียน |
เอรณฺฑติ โรคํ หึสตีติ เอรณฺโฑ ต้นละหุ่ง |
ภู (อ) | |
เอรฑิ |
หึสายํ เบียดเบียน |
|
ภู (อ) [ธป] |
|
เอส |
คติเอสนวุทฺธิสุ ไป, ถึง, บรรลุ; แสวงหา, เจริญ |
เอสติ. |
ภู (อ) | |
เอส |
พุทฺธิยํ รู้ ตรัสรู้ |
เอสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
เอสุ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เอสติ เอสฺสติ เอสฺสนฺตํ คิริทุคฺเคสุ. |
ภู (อ) | |
เอสุ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
ภู (อ) [ธป] |
||
โกฏฺฏ |
เฉทเน ตัด, ทุบ |
ปาสาณํ โกฏฺฏติ โกฏฺเฏตีติ ปาสาณโกฏฺฏโก คนทุบหิน. โกฏฺฏิตกณฺฑลมกุฬํ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
โกฏฺฏ |
เฉทเน 'ตัด,' สลัก, แกะ; ทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) |
ภู (อ) [ธป] |
||
โกฏฺฏ |
เฉทเน 'ตัด,' สลัก, แกะ; ทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) |
โกฏเฏติ สยเมว สุวณฺณํ โกฏฺเฏตฺวา แกะสลัก-ตัดแทง-บุทองคำเอาเองทีเดียว ธมฺอ. 2/23. ตทา โพธิสตฺโต ตสฺมึ ปุราณคามฏฺฐาเน ปาสาเณ อุปฺปาเตตฺวา โกฏฺเฏติ กาลนั้น พระโพธิสัตว์งัดหิน ท. ในที่แห่งบุราณคามนั้นขึ้นแล้ว ตัดแทง-สลัก-แกะอยู่* ชาอ. 2/366. เต เคหสมฺภารทารูนิ โกฏฺเฏตฺวา นายช่างเหล่านั้น ตัดไม้เป็นสัมภาระแห่งเรือน ท. แล้ว ชาอ. 3/23. โกฏฺฏก ค. ผู้สลัก, ผู้แกะ, ผู้ตัด. โพธิสตฺโต ปาสาณโกฏฺฏกกุเล นิพฺพตฺติตวา พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูล แห่งช่างสลัก-แกะหิน,* ปาสาณโกฏฺฏกมณิกาโร ช่างแก้วผู้… ชาอ. 2/365-68. โกฏฺฏน นป. ความตัด-สลัก-แกะ; ความทุบ-ซ้อม-บด (เมล็ด) สหตฺถา โกฏฺฏนปจนาทีนิ กโรนฺตี ทำกิจมีซ้อมข้าว แลหุงข้าวเป็นต้น ด้วยมือของตนอยู่ ธมฺอ. 4/596. เตสํ ทารุโกฏฺฏนสทฺทํ สุตฺวา ได้ยินเสียงแห่งอันตัด-เลื่อยไม้ แห่งช่างไม้พวกนั้น ชาอ. 3/24. โกฏฺเฏนฺเต [โกฏฺฏ+อนฺต ปัจ.] กค. ตัดอยู่. ทารูนิ โกฏฺเฏนฺตานํ เมื่อนายช่างไม้ต้ดไม้ ท. อยู่ ชาอ. 3/23. * ในมังคลัตถทีปนีภาค 1/156 มีว่า อเถโก มณิกาโร ปาสาเณ โกฏฺเฏตวา มณึ คณฺหิตุกาโม |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
โขฏ |
เขปเน ซัดไป, ขว้าง, ทิ้ง |
โขฏติ. |
จุร (เณ ณย) | |
โขฏ |
เขเป ขว้าง, โยน; ให้สิ้นไป, ให้น้อยลง |
โขฏติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
โขฑ |
คตฺยาฆาเต ไป, ถึง; ฆ่า |
โขฑติ. |
ภู (อ) | |
โขท |
ปฏิฆาเต ฆ่า, ประหาร, ตี, กำจัด |
โขทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
โขร |
ขญฺชเน เป็นง่อย |
ภู (อ) | ||
โขล |
ขญฺชเน เป็นง่อย |
ภู (อ) | ||
โขล |
คติปฏิฆาเต 'กำจัดความไป,' หยุด, อยู่ |
โขลติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
โคฏฺฐ |
เสวเน เสพ; คบหา |
ภู (อ) | ||
โคฐ |
สํหเต ประชุม, รวบรวม |
ภู (อ) |