บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
ผู้ให้ | น. ทายก. ทายิกา. ค. ทายก ทายิกา ทายี ทท ทาตุ (ทาตา) |
บุคคล | |
ผู้ให้การศึกษา | น. อุคฺคหทายก. | บุคคล, ศึกษา | |
ผู้ให้กำเนิด | น. ชนก. ชนนี, | บุคคล, เกิด | |
ผู้ให้ทาน | ค. ทานทายี ทานทายก ทานทท | บุคคล, ให้ | |
ผู้ให้เช่า | น. กาลิกคาหทายี. | บุคคล | |
ผู้ไกล่เกลี่ย | ดู คนไกล่เกลี่ย. | บุคคล | |
ผู้ได้รับมอบหมาย | น. อายุตฺตก. | บุคคล | |
ผู้ได้รับเหรียญ | น. กิตฺติมุทฺทาลาภี. | บุคคล | |
ผู้ได้รับใบอนุญาต | น. อนุญฺญาปณฺณธารี. | บุคคล | |
ผู้ไปสู่อบาย | ค. อปายิก | บุคคล | |
ผู้ไม่ครองเรือน (นักบวช) | ค. อนาคาริก อนาคาริย | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | |
ผู้ไม่นับถือพระเจ้า | น. อนิสฺสรวาที. โลกายติก. | บุคคล | |
ผู้ไม่มาประชุม | ค. อนุปฏฺฐิตก ปวาสี | บุคคล | |
ผู้ไม่มีความผิด | ค. อทูสก อทูสิย นิรปราธ นิทฺโทส | บุคคล | |
ผู้ไม่มีบาป | น. นาค. | บุคคล | |
ผู้ไม่รอบคอบ | ค. อนิสมฺมการี ชมฺม | บุคคล | |
ผู้ไม่อาจจะบรรลุธรรมได้ | ค. อปารเณยฺย | บุคคล | |
ผู้ไม่แพ้ | ค. อปราชิต อวิชิต นิชฺชิต | บุคคล | |
ฝรั่งเศส (French, คน~) | น. ปฺรงฺสเทสิย. | ประเทศ, บุคคล | |
ฝ่ายพ่อ | น. ปีติปกฺข. ค. เปตฺติก ปิตุปกฺขิก |
บุคคล, พ่อ, ครอบครัว-ญาติ |