บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ดัสกร ดู ข้าศึก. บุคคล
ดาบส น. ตาปส. วานปตฺถ. วนวาสี. อสฺสม. อิสิ. จมฺมวาสี. ชฏาธร. ชฏิล. ตาปสินี, บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
ดารา ดู นักแสดง. บุคคล
ตกพุ่มม่าย (ชาย~) วิทารภาวํ ปตฺโต, มตภริโย ชาโต, มตชาโย ชาโต บุคคล, ม่าย
ตกพุ่มม่าย (หญิง~) วิธวา ชาตา, ปติสุญฺญา ชาตา, มตปติกา ชาตา บุคคล, ม่าย
ตงฉิน ดู ซื่อตรง, ซื่อสัตย์. บุคคล
ตถาคต น. ตถาคต. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
ตน น. อตฺต. ตุม. อาตุม. บุคคล
ตัวตลก น. ฏฏฺฏรี. โสภิย. หาสุปฺปาทก. หาสก. ปริหาสก. หาสทายกนาฏก. วิกฏกวิ.
ค. เกฬิสีล วิโนทก หาสกร
บุคคล
ตัวบุคคล น. ปุคฺคลภาว. อตฺตภาว. บุคคล
ตัวประกัน น. สรีรปาฏิโภคี. บุคคล
ตัวเอง น. สกฺกาย. อตฺต.
ค. สก นิช สกิย
กวิ. สยํ
บุคคล
ตา (พ่อของแม่) น. อยฺยก. ปิตามห. มหยฺยก. มาตามห. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ตากล้อง น. ฉายารูปสิปฺปี. บุคคล, อาชีพ
ตาต้า (พวกตาด ไซบีเรีย) น. ตารกเทสวาสี. บุคคล
ตาทวด น. ปปิตามห. ปิตามหยฺยก. มาตามหยฺยก. ปยฺยก. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ตาผ้าขาว ดู ชีปะขาว. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
ตำรวจ น. ราชปุริส. นครคุตฺติก. นครรกฺขี. ราชภฏ. บุคคล
ตำรวจจราจร น. สญฺจริกราชปุริส. บุคคล
ตำรวจชายแดน น. ปจฺจนฺติกราชปุริส. บุคคล