บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนเท้าทู่ น. สีปที. ภารปาท. บุคคล, พิการ
คนเท้าปุก น. กุฏณฺฑปาทก. สีปที. บุคคล, พิการ
คนเท้าหงิก น. กุณี. บุคคล, พิการ
คนเท้าเก น. วงฺกปาท. บุคคล, พิการ
คนเท้าแปลก น. สิฏฺฐกปาทก. บุคคล, ลักษณะทางกาย
คนเบื่อสังคม น. ชนตาปจฺจตฺถิก. บุคคล
คนเบื่อโลก น. มหาชนปจฺจตฺถิก. บุคคล
คนเปลี่ยนศาสนา น. สมยนฺตรคาหี. สธมฺมจาคี. ธมฺมภฏฺฐ. บุคคล, ศาสนา
คนเปลี้ย ดู คนง่อย. บุคคล, พิการ
คนเปลือย ค. นคฺค ทิคมฺพร อวตฺถ บุคคล
คนเป็นวัณโรค น. กาสโรคี. บุคคล, โรค
คนเป็นโรคจิต น. วิพฺภนฺตจิตฺต. บุคคล, ลักษณะนิสัย
คนเป็นโรคประสาท ค. นฺหารุวิปลฺลาสยุตฺต บุคคล, อาการทางกาย, โรค
คนเป็นโรคเบาหวาน น. มธุเมหี. บุคคล, โรค
คนเป็นโรคเรื้อน น. กุฏฺฐี. บุคคล, โรค
คนเป่าขลุ่ย น. วํสธม. วํสิก. เวณวิก. เวณายิก. เวณุธม. บุคคล
คนเป่าปี่ น. วํสิก. เวณวิก. เวณายิก. เวณุธม. บุคคล, ดนตรี
คนเป่าสังข์ น. สงฺขธม. สงฺขธมก. บุคคล, ดนตรี
คนเป่าแตร น. กาหลวาทก. กาหลธมก. กาหลิก. บุคคล, ดนตรี
คนเผาขยะ น. สงฺการฌาปก. บุคคล, อาชีพ, ขยะ