พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คนเลี้ยงช้าง |
น. หตฺถิป. หตฺถิปาล. หตฺถิโคปก. คชาชีว. หตฺถเมณฺฑ. หตฺถาโรห. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงม้า |
น. อสฺสพนฺธ. อสฺสโคปก. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงวัว |
น. โคปาล. โคป. โคสงฺขย. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงสัตว์ |
น. ปสุปาลก. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงเด็ก |
น. ธาตี, | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงแกะ |
น. เมณฺฑปาล. เมณฺฑปาลี, | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเลี้ยงแพะ |
น. อชปาล. | บุคคล, อาชีพ, แพะ | ||
คนเลือดร้อน |
ค. อุณฺหโลหิตยุตฺต สำ. จณฺฑปกติก โกปนฺตร มกฺขี |
บุคคล, ลักษณะนิสัย | ||
คนเลื่อยไม้ |
น. กฏฺฐจฺเฉทก. กนฺตก. กกจคาหี. | บุคคล | ||
คนเล็บดำ |
น. อนฺธนข. กาฬนข. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนเล็บด้วน |
น. อฬจฺฉินฺน. | บุคคล, พิการ | ||
คนเล่นกล |
น. มายาการ. อินฺทชาลิก. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเล่นออร์แกน |
น. มหาตุริยวาทก. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนเล่นเบี้ย |
น. ธุตฺต. ชูตการ. | บุคคล | ||
คนเสริฟเหล้า |
น. มชฺชภาชก. | บุคคล, สุราเมรัย | ||
คนเหลวไหล |
น. นิรตฺถกปุคฺคล. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | ||
คนเห็นถูก |
น. สมฺมาทิฏฺฐิก. | บุคคล | ||
คนเห็นผิด |
น. มิจฺฉาทิฏฺฐิก. | บุคคล | ||
คนเอวสั้น |
น. กฏิวามน. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนเอวหัก |
น. ภินฺนกฏิก. | บุคคล, ลักษณะทางกาย |