พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
คนเท้ากลับ |
น. สณฺฑปาท. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนเท้าขวาง |
น. วิกฏ. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนเท้าง่อย |
น. ปาทกุณี. | บุคคล, พิการ | ||
คนเท้าทู่ |
น. สีปที. ภารปาท. | บุคคล, พิการ | ||
คนเท้าปุก |
น. กุฏณฺฑปาทก. สีปที. | บุคคล, พิการ | ||
คนเท้าหงิก |
น. กุณี. | บุคคล, พิการ | ||
คนเท้าเก |
น. วงฺกปาท. | บุคคล, พิการ | ||
คนเท้าแปลก |
น. สิฏฺฐกปาทก. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนเบื่อสังคม |
น. ชนตาปจฺจตฺถิก. | บุคคล | ||
คนเบื่อโลก |
น. มหาชนปจฺจตฺถิก. | บุคคล | ||
คนเปลี่ยนศาสนา |
น. สมยนฺตรคาหี. สธมฺมจาคี. ธมฺมภฏฺฐ. | บุคคล, ศาสนา | ||
คนเปลี้ย |
ดู คนง่อย. | บุคคล, พิการ | ||
คนเปลือย |
ค. นคฺค ทิคมฺพร อวตฺถ | บุคคล | ||
คนเป็นวัณโรค |
น. กาสโรคี. | บุคคล, โรค | ||
คนเป็นโรคจิต |
น. วิพฺภนฺตจิตฺต. | บุคคล, ลักษณะนิสัย | ||
คนเป็นโรคประสาท |
ค. นฺหารุวิปลฺลาสยุตฺต | บุคคล, อาการทางกาย, โรค | ||
คนเป็นโรคเบาหวาน |
น. มธุเมหี. | บุคคล, โรค | ||
คนเป็นโรคเรื้อน |
น. กุฏฺฐี. | บุคคล, โรค | ||
คนเป่าขลุ่ย |
น. วํสธม. วํสิก. เวณวิก. เวณายิก. เวณุธม. | บุคคล | ||
คนเป่าปี่ |
น. วํสิก. เวณวิก. เวณายิก. เวณุธม. | บุคคล, ดนตรี |