พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย		ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
ของชำร่วย		น. อคฺฆ., อคฺฆย., อคฺฆิย., ตุฏฺฐิทาย. ทาย. นิพฺเพส. สาราณียวตฺถุ., อนุสฺสารกวตฺถุ.,
ของช่วย		น. ปหิณก., ปเหณก.,
ของซื้อ		น. วิกฺเกยฺย.,
ของซื้อขายประจำ		น. ปณิยภณฺฑ.,	ซื้อขาย
ของซื้อขายเหมาทั้งชุด	(package)	น. ปุฏโกส.	ซื้อขาย
ของดอง		น. พิลงฺคสูป., รกฺขิตาหาร.
ของดี		ดู ของขลัง.
ของตน		ค. ส สก นิช นิย อตฺตนิย
ของตอบแทน		ดู รางวัล.
ของตัวอย่าง		น. ปฏิรูป., อาคติ, สมานวตฺถุ.,
ของต้องห้าม		น. คุตฺตภณฺฑ.,
ของต้อนรับแขก		น. ปาหุน., ปาหุนก., ปาหุเนยฺย.,	ต้อนรับ
ของถ่วงน้ำหนัก		น. ปูรกภาร.
ของทดลอง		น. อาคติทสฺสกวตฺถุ.,
ของทำบุญ		น. ทานวตฺถุ., ทิตฺติ, เทยฺย., เทยฺยธมฺม. เทยฺยทาน., ทกฺขิณา,
ของที่ควรกำหนดราคา		น. อคฺฆาปนิย.,
ของที่ถูกริบ		น. ทณฺฑาย ทินฺนวตฺถุ.,
ของที่ทำให้สุก		น. ปาก.,
ของที่พระใช้ได้		น. กปฺปิยภณฺฑ.,
ของที่พึงให้		ดู ไทยทาน.

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด