พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ทภิ |
โนเท ละ, ทิ้ง, ขับออก |
ทภยติ. ทมฺภยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ทม |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ทมติ. |
ภู (อ) | |
ทมุ |
ทมเน อบรม, ฝึกหัด |
ทมตีติ ทนฺโต ผู้ฝึกแล้ว. |
ภู (อ), ทิว (ย), จุร (เณ ณย) | |
ทมฺภ |
สงฺฆาต ประชุมกัน |
ทมฺภยเต. |
จุร (เณ ณย) | |
ทมฺภุ |
ปรวญฺจเน หลอกลวงผู้อื่น |
ทมฺภุโณติ. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ทย |
รกฺขทานคฺคหวธคติยํ รักษา; ให้; ถือเอา; ฆ่า; ไป, ถึง, บรรลุ |
ทยติ ปรทุกขํ อตฺตสุขญฺจ หึสตีติ ทยา ความรัก, ความเอ็นดู, ความกรุณา. |
ภู (อ) | |
ทร |
เภทเน ทำลาย |
ทาเรนฺติ โอทนาทีนิ เอตายาติ ทพฺพิ, ทพฺพี วา, กฏจฺฉุ ทัพพี. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทร |
อา บทหน้า อาทเร เอื้อเฟื้อ, เคารพ |
อาทรติ. |
ภู (อ) | |
ทร |
ภยาทาเห กลัว; เดือดร้อน |
ทรติ. |
ภู (อ) | |
ทล |
ทุคฺคติทิตฺตีสุ ลำบาก; สว่าง |
ทลติ ทุคฺคตภาวํ คจฺฉตีติ ทลิทฺโท ผู้ตกยาก. |
ภู (อ) | |
ทล |
วิทารเณ ทำลาย, แตก |
ทลติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทลิทฺท |
ทุคฺคเต ลำบาก; เมื่อยล้า |
ทลิทฺทตีติ ทลิทฺโท, ทาลิทฺที. ทลิทฺทิยํ. |
ภู (อ) | |
ทว |
กีฬาตาเป เล่น; เดือดร้อน, เร่าร้อน |
ทวติ. |
ภู (อ) | |
ทส |
อุกฺขิเป ยกขึ้น |
ทสฺสติ ธุลึ วายุ, รโช นุทฺทสฺตี อุทฺธํ. |
ทิว (ย) | |
ทสิ |
ทิตฺติทสฺสนทํสเน สว่าง, รุ่งเรือง; แสดง; กัด, ทำลาย |
ทํสติ, ทํเสติ, ทํสยติ. วิทํเสติ, วิทํสยติ สุริโย อาโลกํ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ทห |
ทาหธารเณสุ เร่าร้อน, เผาไหม้; ทรงไว้ |
อคารํ อคฺคิ ทหติ. |
ภู (อ) | |
ทหิ |
ทิตฺติยํ ทหเน สว่าง, รุ่งเรือง; เร่าร้อน, เผาไหม้ |
ทํหยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ทหิ |
วุทฺธิยํ เจริญ |
ทํหติ. |
ภู (อ) | |
ทฬ |
ทิตฺติยํ สว่าง, รุ่งเรือง |
ททฬติ. |
ภู (อ) | |
ทา |
ทานโสธนสุทฺธเฉทรกฺขปลายนุปตาเป ให้; ชำระ; หมดจด; รักษา; ตัด; หนีไป; เดือดร้อน |
เทติ, ททาติ, |
ภู (อ) |