พจนานุกรมธาตุ

เรติ, รยติ วิตฺถาเรตีติ วา เรณู, รโช ธุลี. 
ภคฺครีติ หักลำดับ

รีณาติ (แปลง น เป็น ณ). 
รีติ ทองเหลือง, ปัสสาวะ, ลำดับ เป็นต้น

รีวติ, ริวติ.

รวติ วิรวติ

รวติ, โรติ, วิรวติ. รโว, 
รุตํ, รวนํ, 
อปรโว, วิรโว, วิราโว เสียง, การร้อง. 
รวติ ปกฺขี.

โรติ รวติ รุตํ รโว

• รุตํ นป. รโว ป. ร้อง, เสียงร้อง.  
  อา. รุตํ มนุญฺญํ - ส.

รุโณติ รุณาติ

รุกฺเขติ, รุกฺขยติ. 
รุกฺขเกโส สมโณ. 
อติรุกฺขวาโจ.

รุกขตีติ รุกฺโข.

รุกฺขติ รุกฺโข

• รุกฺโข  ป. พฤกษ์, ต้นไม้, 'ป้องกัน.' (อีกนัยหนึ่ง ดู รุห) 
  ศัพท์ที่เป็นชื่อของต้นไม้ คือ รุกฺโข มหีรุโห วกฺโข ปาทโป ชคตีรุโห อโค นโค กุโช สาขี สาโล วิฏปี ตรุ ทุโม ผลี ผลวา คจฺโฉ ขุทฺทปาทโป. 
  บรรดาศัพท์เหล่านี้ ศัพท์ 'สาโล' นั้น ผิมีเกจิอาจารย์ค้านว่า ต้นรัง (สาลรุกฺโข) อย่างเดียว ได้นามว่า 'สาล' ดังบาลีว่า "สาลา ผนฺทนมาลุวา" มิได้หมายต้นไม้อื่นด้วยมิใช่หรือ? ไฉนจึงรวม 'สาล' เข้าไว้ด้วย. พึงแก้ว่า มิได้เป็นดังนั้น; 
  สาล หมายได้ 3 นัย:-
  1. ต้นรัง (สาลรุกฺข)  
     ดังบาลีว่า เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว … มหนฺตํ สาลวนํ.
  2. ไม้จอมป่า, ไม้ใหญ่โต  
     ดังบาลีว่า … อุชุวํสา มหาสาลา นีโลภาสา มโนรมา.
  3. ไม้อย่างใดอย่างหนึ่ง  
     ดังบาลีว่า อถโข ตํ ภิกฺขเว … สาลมูเล นิปเตยฺย (ถ้าเป็น สาลา ก็หมายเอาที่พัก, ศาลา) - ส.*

* สาลรุกฺเข เชฏฺฐรุกฺเข   ยสฺมึ กสฺมิญฺจิ ปาทเป
สาโร อิติ รโว สาลา   สนฺถาคาเร ถิยํ สิยา.

รุกฺเขติ รุกฺขยติ รุกฺขเกโส อติรุกฺขวาโจ 

• รุกฺขเกโส  ค. มีผมหยาบ [รุกฺข+เกส].
• อติรุกฺขวาโจ  ค. [อติ+รุกฺข+วาจ]. 
  อา. สมโณ อยํ ปาโป อติรุกฺขวาโจ สมณะนี้ชั่ว มีวาจาหยาบช้านัก - ส.

อาโรเจติ, อาโรจยติ. 
อาโรจนา, อาโรจนํ การบอกกล่าว. 
อาโรจยามิ โว ภิกฺขเว. 
อาโรจาเปสิ.

โรจติ, วิโรจติ. 
ในกัมมมีรูปเป็น รุจฺจติ. ในสัททนีติว่า เป็นรูปของทิวาทิคณิกะ.

โรจติ วิโรจติ เวโรจโน
ธาตุนี้ ถ้าเป็นหมวด จุ. เป็น โรเจติ โรจยติ. มี อา นำ เป็น อาโรเจติ อาโรจยติ ว่า บอก - ส.

• เวโรจโน  ค. ไพโรจน์, ส่องสว่าง;  น. พระอาทิตย์, 'มีรัศมี.'

รุจฺจติ รุจฺจิตฺวา รุจฺจิตุํ

โรธติ

รุชติ, 
โรโค, รุชา ความเจ็บไข้. 
โรเชติ, โรชยติ.

รุชฺชติ. 
กตฺถ ภนฺเต รุชชฺติ.

รุชติ รุชา โรโค

• รุชา  อิ. '-พฺยาธิ' ความเจ็บไข้ - ส.
• โรโค  ป. โรค, 'ทำลายอวัยวะใหญ่น้อย' 
  วิ. รุชติ ภญฺชติ องฺคปจฺจงฺคานีติ โรโค - ส.

โรเชติ โรชยติ โรโค

• โรโค  ป. โรค, 'เบียดเบียน.'

รุณฺฏติ, 
รุณฺฏโก ขโมย, โจร

โรฏติ, โรฏยติ.

โรฏติ

โรฏติ.

รุณฺฏติ รุณฺฏโก

• รุณฺฏโก  ป. รุณฏก, โจร.