พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ติล |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
ติลติ. |
ภู (อ) | |
ติล |
สิเนเห ติด, ติดใจ, ใกล้ชิด |
ติลติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
ติลฺล |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ภู (อ) | ||
ติว |
ถูลิเย ใหญ่, อ้วน |
ติวติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ติส |
ติตฺติยํ อิ่มหนำ, บริบูรณ์ |
ติสติ ติตฺติ*
* ในสูจิว่ามาจาก ติปิ ปีณเน ติปัจจัย หรือมาจาก ติสธาตุนี้. |
ภู (อ) [ธป] |
|
ติส |
ติตฺยํ เอิบอิ่ม, ยินดี |
ติสติ. |
ภู (อ) | |
ตีก |
ยาเจ ขอ |
ตีกเต. |
ภู (อ) | |
ตีร |
กมฺมสมฺปตฺติยํ 'ถึงพร้อมแห่งการงาน,' พิจาร, ตรวจ |
ตีเรติ ติรยติ ตีรณํ สนฺตีรณํ ตีรณปริญฺญา อา. ตํ กิจฺจํ ตีเรตฺวา คโต ตรวจกิจนั้นไปแล้ว - ส.
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ตีร |
กมฺมนิฏฐาปเน ให้การงานสำเร็จ |
ตีเรติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ตีว |
ถูลิเย อ้วน |
ตีวตีติ ตีวโร สมุทร, ทะเล, นายพราน. |
ภู (อ) | |
ตุ |
หึสาปูรณวุตฺติยํ เบียดเบียน; ให้เต็ม; เป็นอยู่ |
โตติ, ตวติ. |
ภู (อ) | |
ตุช |
หึสายํ เบียดเบียน |
โตชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ตุช |
หึสายํ เบียดเบียน |
โตชติ. |
ภู (อ) | |
ตุชิ |
หึสา; พล; ทาน; นิเกตน; ภาสาสุ เบียดเบียน; สามารถ, มีกำลัง; ให้; อยู่, อาศัย; กล่าว, พูด |
ตุญฺเชติ ตุญฺชยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ตุชิ |
หึสา; พลเนสุ เบียดเบียน; สามารถ, มีกำลัง |
ตุญฺชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ตุชิ |
พลปาณนหึสเน มีกำลัง; หายใจ; เบียดเบียน |
ตุญฺชติ. |
ภู (อ) | |
ตุชิ |
หึสาพเล เจว ทิตฺติทานนิเกตเน เบียดเบียน; มีกำลัง; รุ่งเรือง; ให้; อยู่อาศัย |
ตุญฺเชติ, ตุญฺชยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ตุชฺช |
พล; ปาลเนสุ สามารถ, มีกำลัง; เลี้ยง, รักษา |
ตุชฺเชติ ตุชฺชยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ตุชฺช |
พลปาณเน (สัททนีติ เป็น พลปาลเนสุ) มีกำลัง; หายใจ |
ตุชฺเชติ, ตุชฺชยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ตุฏ |
กลหกมฺมนิ ทะเลาะ, วิวาท |
ตุฏติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ตุฏ |
กลหกมฺมนิ ทะเลาะ, วิวาท |
ตุฏติ. |
ภู (อ) | |
ตุฑ |
เภเท ทำลาย |
ตุฑติ, โตฑติ. |
ภู (อ) | |
ตุฑิ |
โตฑเน บีบ, คีบ, จิก |
ตุณฺฑติ ตุณฺโฑ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ตุฑิ |
ปีเฬ เบียดเบียน, บีบคั้น |
ตุณฺฑติ เอเตนาติ ตุณฺฑํ จะงอยปากของนก. |
ภู (อ) | |
ตุฑฺฑ |
อนาทเร ไม่เอื้อเฟื้อ |
ภู (อ) |