พจนานุกรมธาตุ

ฆายติ. 
ฆายิตฺวา, ฆตฺวา. 
ฆาติ เอเตนาติ ฆานํ จมูก.

• ฆายติ
  น จ ฆายสิ ท่านย่อมไม่สูดกลิ่น สํ. 4/89. 
  คนฺธํ ฆาตฺวา สติ มุฏฺฐา สติเลือนเพราะสูดกลิ่น สํ. 4/90-2.
  ฆาตฺวาติ ฆายิตฺวา อ. 3/36. (สํ. 4/88 เป็น ฆตฺวา (ในอรรถนี้) เห็นจะพลาด เป็นรูป ฆาตฺวา มากกว่า แล ยุโรปก็เป็น ฆาตฺวา).  
  อาลิงฺคิตฺวา ตํ สีเส ฆายิตฺวา จุมฺพิตฺวา กอดจูบแลจุมพิต (จุบ) นันทบัณฑิตนั้นที่ศีรษะ ชาอ. 8/203.
  ฆาตฺวา, ฆายิตฺวา [ฆา+ตฺวา] อก. เป็นได้ 2 รูป เท่าที่พบ.
• ฆาน นป. ฆาน, จมูก. 'เครื่องสูด-ดมกลิ่น.' อช. 150.
• ฆายิต กค. สุดแล้ว, ดมแล้ว. เย เต ฆานวิญฺเญยฺยา คนฺธา อฆายิตา อฆายิตปุพฺพา กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก ท. นั้นใด อันท่านไม่ดมแล้ว แลไม่เคยดมแล้ว สํ. 4/89.
• ฆาเยยฺย ค. ควรดม. น จ เต โหติ ฆาเยยฺยนฺติ ความคิดว่า นี้ควรดม ย่อมไม่มีแก่ท่าน สํ. 4/89.
• ฆายน, อาฆายน, อาฆาน นป. ความดม-สูดกลิ่น. สิงฺฆ=ฆายเน ธป. สิฆิ-อาฆายเน ธม. อาฆานํ=ฆาเนน คนฺธานุภวนํ สทฺทนีติสีหล หน้า 303.

ฆิณฺณติ.

ฆิโณติ.

ฆวติ.

ฆุฏติ โฆฏโก

• โฆฏโก  ป. ม้ากระจอก, ม้าเขยก, ม้าวิ่งไม่เรียบ.

ฆุฏติ

ฆุฏติ. 
โฆฏโก ม้า.

ฆุณติ ฆุณฺณติ

โฆณติ.

ฆุณฺณติ

ฆุณฺณติ.

ฆุณติ ฆุณฺณติ

ฆุณฺณติ.

ฆุรติ โฆโร

ฆุรติ พฺยคฺโฆ มนุสฺสานํ. โ
ฆโร, โฆรํ สิ่งน่ากลัว, เสียงกึกก้อง. 
กทริยา ตาปนา โฆรา.

ฆุสติ-โฆสติ ปฏิโฆโส โฆโส โฆสนา โฆสโก

โฆเสติ โฆสยติ โฆโส วจีโฆโส นิคฺโฆโส

• วจีโฆโส  ป. ประกาศด้วยวาจา, โฆษณาด้วยปาก [วจี+ฆุส].
• นิคฺโฆโส  ป. นฤโฆษ, กึกก้อง, เอิกเกริก, เกรียวกราว [นิ+มุส].
   

โฆสยติ. 
วจีโฆสานุสาเรน โฆเสติ. 
ฆุสติ, โฆสติ. 
โฆสนํ, โฆสนา การป่าวร้อง. 
โฆโส, นิคฺโฆโส, ปติโฆโส เสียงกึกก้อง.

ฆุสติ.

โฆเสติ โฆสยติ โฆโส อุคฺโฆสนํ

• อุคฺโฆสนํ  นป. '-นิคฺโฆโส'  - ส.

ฆุํสเต จนฺโท คตฺตํ. 
ในโถมนิธิแยกเป็น 2 ความหมาย, ส่วนในสัททนีติ กล่าวว่าธาตุนี้เป็นอีการันตธาตุ.

ฆุสติ

ธาตุนี้เป็น อี การันต์ จึงไม่ลงนิคคหิตอาคม - ส.
 

ฆสฺสติ