พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
คคฺฆ |
หาเส หัวเราะ |
ภู (อ) | ||
คช |
มทฺทน; สทฺเทสุ ย่ำ, ย่ำเหยียบ, ขยำ; ออกเสียง, ร้อง, คำรน |
คเชติ คชยติ คโช
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
คช |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง, คำรน |
คชติ คโช
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คช |
สทฺเทปิ จ มเท ออกเสียง, ใช้เสียง; มัวเมา |
คชติ คเชติ, คชยติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
คชิ |
รเว ร้อง |
คญฺชติ |
ภู (อ) | |
คชฺช |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง, คำรน |
คชฺชติ คชฺชนํ คชฺชิตุํ คชฺชิตฺวา คชฺชิตา อา.
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คชฺช |
คชฺเช สทฺเท จ ร้องคำราม; ออกเสียง |
เมโฆ คชฺชติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
คฑ |
เสจเน รด, ราด |
คฑติ ฆฏาปานียํ. |
ภู (อ) | |
คฑิ |
วทเนกเทเส 'เอกเทสของปากหรือหน้า,' นูน, พอง, อาการแห่งแก้ม |
คณฺฑติ คณฺโฑ คณฺฑโก
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คฑิ |
มเท เมา, เมามัว |
คณฺฑติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
คฑิ |
คณฺฑสนฺนิจเย ทำให้กระพุ้งแก้มพอง |
คณฺฑติ สนฺนิจยติ สมูหํ กโรติ เอตฺถาติ คณฺโฑ แก้ม. |
ภู (อ) | |
คณ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
คณติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
คณ |
สงฺขาเน นับ, คำนวณ |
คเณติ คณยติ คณนา คโณ คณิโต คเณตฺวา
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
คณ |
สงฺขฺยานเน นับ, คำนวณ |
คเณติ, คณยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
คตฺต |
เสถิลฺเย ย่อหย่อน |
คตฺเตตีติ คตฺตํ ร่างกาย |
จุร (เณ ณย) | |
คถิ |
ชิมฺเห ทำให้คด, โก่ง, งอ |
คนฺถติ. |
ภู (อ) | |
คท |
วิยตฺติยํ วาจายํ กล่าวชัดเจน, พูด |
คทติ อาคทนํ คทิตํ อาคโท ตถาคโต สุคโต
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คท |
เทวสทฺเท (มฆสทฺเท) ฟ้าร้อง, ฟ้าลั่น, เมฆกระหึม |
คเทติ คทยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
คท |
ภาเส กล่าว, พูด |
คทติ. |
ภู (อ) | |
คท |
เมฆสทฺเท เสียงฝน |
คเทติ, คทยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
คทิ |
สนฺนิจเย สั่งสม, รวบรวม |
ภู (อ) [ธป] |
||
คทฺท |
สทฺเท ออกเสียง, ร้อง |
คทฺทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
คทฺธ |
อิจฺฉายํ ปรารถนา |
คทฺเธติ. |
จุร (เณ ณย) | |
คนฺถ |
สนฺถมฺเภ (?) เรียบเรียง, แต่ง, ร้อยกรอง |
คนฺเถติ คนฺถยติ คนฺโถ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
คนฺถ |
สนฺถมฺภพนฺธเนสุ ร้อย, ประพันธ์, เรียบเรียง, ผูก |
คนฺเถติ, คนฺถยติ. |
กี (นา), จุร (เณ ณย) |