พจนานุกรมธาตุ

สุนฺทตีติ สุนฺทรํ.

สุชฺฌติ. 
สุทฺโธ, วิสุทฺโธ ผู้หมดจด. 
สุชฺฌนํ, สุทฺธิ, วิสุทฺธิ ความหมดจด. 
ลงการิตปัจจัยจะมีรูปเป็น โสเธติ, โสธยติ.

สุชฺฌติ สุทฺธิ วิสุทฺธิ สํสุทฺธิ สุชฺฌนํ สุทฺโธ วิสฺทฺโธ ปริสุทฺโธ

สุนติ คจฺฉติ สทฺทายติ วาติ สุโน, สุนโข, สาโน, สูโน, โสโณ, สูวาโน สุนัข, หมา.

สุนติ

สุนฺธติ, สุนฺธเต ชเลน โลโก.

สุนฺเธติ, สุนฺธยติ.

สุปติ. 
สุขํ สุปนฺติ มุนโย เย อิตฺถีสุ น พชฺชเร. 
สุปนฺติ เอเตนาติ สุปินํ, สุปนํ, โสปฺปํ การนอน, ความฝัน. 
สุปินนฺเตน ทิฏฺฐญฺจ. 
สุตฺโต ปุริโส. 
สุปนฺติ สุนขาทโย เอตฺถาติ สุปฺปํ กระด้ง. 
สุปนํ, สุตฺตํ การนอน, ความหลับ.

สุปติ สุปนํ สุตฺโต สุปินํ

• สุปินํ  สุบิน, ความหลับ; ความฝัน [สุป อิน ปัจ. - สูจิ].

สุปฺเปติ สุปฺปยติ ธญฺญํ คิหี. 
สุปฺปิยเต ธญฺญาทิกมเนนาติ สุปฺโป, สุปฺปํ กระเด้ง.

โสภติ. 
โสภา, โสภนํ ความงาม. 
โสภติ มจฺโฉ คงฺเคยฺโย. 
โสภิโต, 
สุโภ มาณโว.

สุมฺภติ, สุมฺโภติ. 
โย โน คาโวว สุมฺภติ.

โสภติ โสภา โสภนํ โสภิโต

สุมฺภติ. 
สุมฺโภ หลุม, บ่อ. 
กุสุมฺโภ หลุมเล็กๆ. 
สุมฺภํ นิกฺขนาหิ. 
กุสุมฺเภ ปริปูเรนฺติ.

สุมฺภติ สุมฺโภ กุสุมฺโภ

• สุมฺโภ  =อาวาโฏ บ่อ, หลุม. 
  อา. สุมฺภํ นิขนาหิ จงขุดบ่อ หรือหลุม - ส.
• กุสุมฺโภ  =ขุทฺทกอาวาโฏ บ่อ หรือ หลุมเล็ก. 
  อา. … กุสุมฺเภ ปริปูเรนฺติ ยังบ่อหรือหลุมเล็กๆ ทั้งหลายให้เต็ม - ส.

สุมฺภติ สุมฺโภติ สํสุมฺภมาโน ปริสุมฺภนํ 

อา. โย โน คาโวว สุมฺภติ, สํสุมฺภมานา อตฺตานํ กาลมาคมยามเส - ส.

สุรติ วิโรจติ เทวิสฺสริยํ วา ปาปุณาตีติ สุโร ผู้รุ่งเรือง, เทวราชา. 
ตสฺส ปติปกฺโข อสุโร อสูร.

สุรติ สุโร อสุโร

• สุโร  สุร, เทวดา, 'เป็นใหญ่,' 'ส่องสว่าง,'  นัยหนึ่ง 'มีวาจาเพราะ' 
  วิ. สุรติ อีสติ เทวิสฺสริยํ ปาปุณาติ วิโรจตีติ วา สุโร. สุนฺทรา รา วาจา อสฺสาติ วา สุโร: เทโว - ส.
• อสุโร  อสูร, อมนุษย์ 'ไม่เป็นใหญ่' 'ไม่ใช่เทวดา,'  นัยหนึ่ง 'เป็นข้าศึกแก่สุร.' 
  ศัพท์เป็นชื่อของอสุร คือ อสุโร ปุพฺพเทโว ทานโว เทวตาริปุ. 
  อา. ของ ปุพพเทโว คือ ยํ เว ปิวิตฺวา ปุพฺพเทวา ปมตฺตา - ส.

สุลฺเลติ สุลฺลยติ

สุสฺสติ, ปริสุสฺสติ. 
สุสฺสติ มํสโลหิตํ เอเตนาติ โสโส, ขยโรโค โรคผอมแห้ง. 

ถ้าลงการิตปัจจัย มีรูปเป็น โสเสติ เช่น 
ปณฺณํ โสเสตีติ ปณฺณโสโส, วาโต ลม.

สุสฺสติ โสโส สุกฺขํ สุสฺสํ  การิต-โสเสติ โสสยติ  กมฺม-โสสิยติ

อา. 
ปณฺณํ สุสฺสติ ใบไม้แห้ง. 
วาโต โสเสติ ลมให้ใบไม้แห้ง. 
สุกฺขํ กฏจํ ไม้แห้ง - ส.

• โสโส  โรคฝีในท้อง, วัณโรคภายใน, 'ผอมแห้ง.' คู่กับ ขโย โรคกษัย. โรคฝีในท้องเหมือนกัน, 'สิ้นไป, เสื่อมไป' (อ. 323).

สุยฺหติ. 
สุหฺยติ ทุกฺขํ มุนิ.

สุยฺหเต

สุวติ.

สูติ, สูเต. 
สูติ การคลอด, การเกิด, ประสูติ. 
สูยติ, สูยเต ปุตฺตํ นารี. 
ธมฺโม อตฺถํ ปสูยเต.