พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ขฏฺฏ |
สํวรเณ สังวร, ระวัง, ป้องกัน |
ขฏฺเฏติ ขฏฺฏยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ขฏฺฏ |
สํวเร สำรวม; ระวัง |
ขฏฺเฏติ สํวรตีติ ขฏฺโฏ เตียงน้อย. |
จุร (เณ ณย) | |
ขฑิ |
เฉทเน ตัด |
ขณฺเฑติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ขฑิ |
มเถ ย่ำยี, ตัด, กวน |
ขณฺฑติ ขณฺฑิตพฺโพ มถิตพฺโพติ ขณฺโฑ. |
ภู (อ) | |
ขณ |
วเธ ฆ่า; เบียดเบียน |
ขโณติ ขณุเต ขญฺญตีติ ขณฺโฑ. |
ตน (โอ ยิร) | |
ขณ |
วิทารเณ ผ่า; ขุด, เจาะ, เซาะลง, ทำลาย |
ขญฺญติ อวทารียตีติ ขาณุ ตอไม้, หลัก. |
ภู (อ) | |
ขท |
เถริยหึสาสุ มั่นคง; เบียดเบียน |
ขทติ ถิโร ภวตีติ ขทิโร ต้นตะเคียน. |
ภู (อ) | |
ขท |
ธิติ; หึสา; เถริเยสุ หนักแน่น; เบียดเบียน; มั่นคง |
ขทติ ขทิโร
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ขทิ |
ปกฺขนฺทนุทฺธเร บินไป; นำออก, ถอนออก |
ขนฺทติ, ปกฺขนฺทติ. |
ภู (อ) | |
ขทิ |
ปกฺขนฺทนาทีสุ วิ่ง, แล่น, ไหล. (เป็นต้น) |
ภู (อ) [ธป] |
||
ขทิ |
เฉเท ตัด, ปัน, แบ่ง |
ขณฺเฑติ ขณฺฑยติ ขณฺโฑ
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ขทิ |
ขณฺเฑ ทำให้เป็นท่อน, เป็นตอน, แบ่งหมวด |
ขณฺฑติ ขณฺฑิโต ขณฺโฑ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
ขทฺท |
ทํสเน กัด |
ขทฺทติ. |
ภู (อ) | |
ขทฺท |
ฑํสเน กัด, ต่อย (เช่นแมลงป่องต่อย) |
ขทฺทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขนุ |
วิทารเณ ผ่า, ขุด, เจาะ, เซาะลง, ทำลาย |
ขนติ, ขณติ. |
ภู (อ) | |
ขนุ |
อวทารเณ เซาะลง, ขุด, เจาะไช |
ขนฺติ สุขํ ทุกฺขํ ขโต อา. ขโต อาวาโฏ หลุม, บ่อ ที่เขาขุด - ส.
(สุข ทุกฺข นี้ ยังมีนัยอื่น เช่น สุกรํ ขมสฺสาติ สุขํ 'ง่ายต่อความทน.' ทุกฺกรํ ขมสฺสาติ ทุกฺขํ ยากต่อการทน') - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขนฺท |
คติยํ โสสเนปิ ไป, ถึง, บรรลุ; เหือดแห้ง |
ขนฺทติ. |
ภู (อ) | |
ขนฺท |
คติ; โสสเนสุ ไป, ถึง, เป็นไป; แห้ง, ผาก |
ขนฺทติ ขนฺโท |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขนฺธ |
ราสิกรเณ ทำให้เป็นกอง |
ขนฺเธติ. |
จุร (เณ ณย) | |
ขป |
เขเป ซัดไป, ทิ้งขว้าง |
จุร (เณ ณย) | ||
ขปิ |
สหเน อดทน |
ขมฺเปติ, ขมฺปยติ |
จุร (เณ ณย) | |
ขปิ |
ขนฺติยํ ทน, อดทน, อดกลั้น |
ขมฺเปติ ขมฺปยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
ขพฺพ |
ทพฺเพ คเตปิ โอ้อวด, หยิ่ง; ไป |
ขพฺพติ. |
ภู (อ) | |
ขพฺพ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
ภู (อ) [ธป] |
||
ขพฺพ |
ทพฺเพ (อหงฺกาเร) หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว, อหังการ |
ขพฺพติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |