พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ที่ 10 |
ค. ทสม | |||
ที่ 2 |
ค. ทุติย | |||
ที่ 3 |
ค. ตติย | |||
ที่ 4 |
ค. จตุตฺถ | |||
ที่ 5 |
ค. ปญฺจม | |||
ที่ 6 |
ค. ฉฏฺฐ ฉฏฺฐม | |||
ที่ 7 |
ค. สตฺตม | |||
ที่ 8 |
ค. อฏฺฐม | |||
ที่ 9 |
ค. นวม | |||
ที่กล่าวมาข้างต้น |
ค. ปุพฺเพ วุตฺต | |||
ที่กัลปนา |
น. กปฺปนาวตฺถุ., กปฺปนาภูมิ, | |||
ที่กำบัง |
น. ฉทน., ปฏิจฺฉนฺนฏฺฐาน., อาวรณ., | |||
ที่ขรุขระ |
น. ชงฺคล., | |||
ที่ขังน้ำ |
น. ชลาสย. ตฬาก., | |||
ที่ขัดแย้งกัน |
ค. ปกติวิรุทฺธ วิรุทฺธสภาว | |||
ที่คดเคี้ยว |
น. วงฺกฏฺฐาน., | |||
ที่ครอบ |
น. ปจฺฉท. | |||
ที่ควรข้างหนึ่ง |
กวิ. เอกมนฺตํ | |||
ที่คั่นหนังสือ |
น. โปตฺถกสงฺเกต. | |||
ที่คาดคะเนเอา |
ค. อนุมานิก วิตกฺกมูลก |