พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
นักขัตฤกษ์ |
น. นกฺขตฺต., | เวลา | ||
นักข่าว |
น. ปวตฺติหารี. ปตฺติกสมฺปาทก. วุตฺตนฺตคเวสก. | บุคคล | ||
นักคณิตศาสตร์ |
น. คณิตญฺญู. คณก. | ศาสตร์-วิทยา, บุคคล | ||
นักคำนวณ |
น. คณก. | บุคคล, คำนวณ | ||
นักคิด |
น. จินฺตชาติก. | บุคคล | ||
นักฆ่า |
น. วธก. มาเรตุ. ฆาเตตุ. | บุคคล, ตาย | ||
นักจดบันทึกประจำวัน |
น. ทินโปตฺถกสามี. | บุคคล | ||
นักจิตศาสตร์ |
น. จิตฺตธมฺมวิทู. | บุคคล | ||
นักจินตนาการ |
น. ปริวิตกฺกี. | บุคคล | ||
นักชาติพันธุ์วิทยา |
น. มาณววิชฺชาวิทู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | ||
นักชิม |
น. พหุภกฺขก. | บุคคล, อาหาร | ||
นักชีววิทยา |
น. ชีววิชฺชาวิทู. ชีววิชฺชาเวที. | บุคคล | ||
นักดนตรี |
น. ตุริยวาทก. ตาฬาวจร. | บุคคล, ดนตรี | ||
นักดาราศาสตร์ |
น. โชติสตฺถญฺญู. โชติสตฺถวิทู. | ดารา., บุคคล | ||
นักดีดพิณ |
น. วีณวาทก. | บุคคล, ดนตรี | ||
นักดื่ม |
ค. ปายี ปานรต | บุคคล, เครื่องดื่ม | ||
นักดื่มสุรา |
น. รณฺฑ. สุราธุตฺต. โสณฑ. | บุคคล, สุราเมรัย | ||
นักตรรกศาตร์ |
น. ตกฺกิก. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | ||
นักต่อสู้ |
ค. รณกามี กลหปฺปิย | บุคคล, ต่อสู้ | ||
นักต้มตุ๋น |
น. ปสยฺหาวหารี. วิกตฺถี. มายาวี. | บุคคล, หลอกลวง | ||
นักถ่ายรูป |
น. ฉายารูปสิปฺปี. | บุคคล | ||
นักทัณฑวิทยา |
น. การาปาลนวิทู. การาปาลนโกวิท. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา | ||
นักทัศนาจร |
ดู นักท่องเที่ยว. | บุคคล | ||
นักท่องเที่ยว |
น. สุนฺทรฏฺฐานปสฺสี. อทฺธิก. อทฺธคู. สญฺจารี. เทสาฏก. | บุคคล | ||
นักธรณีวิทยา |
น. ภูตตฺตญฺญู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา |