พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
นอนกลางวัน |
น. ทิวาเสยฺยา, อปฺปนิทฺทา, ก. โถกํ สยติ, นิทฺทายติ |
|||
นอนกลิ้งเกลือก |
ค. สมฺปริวตฺตสายี | กิริยาอาการ | ||
นอนกางแขนกางขา |
สำ. หตฺถปาเท ปสาเรตฺวา นิปชฺชติ | กิริยาอาการ | ||
นอนก้น |
ก. สนฺนิสีทติ | |||
นอนขวาง |
ก. ติริยํ นิปชฺชติ | กิริยาอาการ | ||
นอนคว่ำ |
ค. อวกุชฺชปติต อโธมุขนิปนฺน ก. อวกุชฺช นิปชฺชติ, อโธมุโข นิปชฺชติ |
กิริยาอาการ | ||
นอนง่าย |
น. สุสฺสย. | ลักษณะนิสัย | ||
นอนซม |
สำ. พาฬฺหคิลาโน หุตฺวา นิปชฺชติ | |||
นอนด้วยกัน |
น. สหเสยฺยา, | |||
นอนตะแคง |
ก. ปสฺเสน สยติ | กิริยาอาการ | ||
นอนตาไม่หลับ |
น. นิทฺทาวิคม. สำ. อกฺขีนิ นิมฺมิเลตฺวา นิทฺทํ โอกฺกมิตุํ น สกฺโกติ |
|||
นอนตื่นสาย |
น. ทีฆโสปฺป., อุสฺสูรเสยฺยา, ค. อุสฺสูรสายี ก. อติเวลํ สุปติ |
|||
นอนทับ |
ค. อนุสยิต ก. อธิเสติ อภินิปชฺชติ, อวตฺถริตฺวา ติฏฺฐติ |
กิริยาอาการ | ||
นอนทีหลัง |
ค. ปจฺฉานิปาตี ก. ปจฺฉา นิปตติ |
|||
นอนน้อย |
น. อิสสฺสย. | |||
นอนพัก |
ก. นิปชฺชิตฺวา สยติ | |||
นอนพักกลางวัน |
น. ทิวาวิหาร. ทิวาเสยฺยา, | |||
นอนพังพาบ |
ก. อุเรน นิปชฺชติ, ภูมิยํ อวตฺถรติ | กิริยาอาการ | ||
นอนระเนระนาด |
สำ. อาวฏฺฏนฺตา ปริวตฺตนฺตา สยนฺติ | กิริยาอาการ | ||
นอนราบ |
น. สมฺปฏินิปชฺชา, | กิริยาอาการ | ||
นอนหงาย |
น. อุตฺตานเสยฺยา, |
กิริยาอาการ | ||
นอนหลับ |
น. นิทฺทา, สุปน., สุปิน., โสปฺป. โสตฺต., ค. สุตฺต สุปิต นิทฺโทปคต ก. นิทฺทํ โอกฺกมติ, นิปชฺชิตฺวา นิทฺทายติ, สุปติ วิ. อนฺโตนิทฺทาย |
|||
นอนอุตุ |
ก. สุขํ นิปชฺชติ | กิริยาอาการ | ||
นอนเกินเวลา |
น. ทีฆโสปฺป., ก. อติเวลํ สุปติ |
|||
นอนเก้งก้าง |
ดู นอนกางแขนกางขา. | กิริยาอาการ |