พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ตกดอก |
สำ. น. อิณทาน., ก. อิณํ เทติ |
|||
ตกดังตุ๊บ |
ก. สสทฺทํ ปตติ | |||
ตกตะกอน |
สำ. ปริจิต สนฺนิหิต | |||
ตกตะลึง |
ค. ภยากุล ภยากุลิตมานส ก. ภยากุโล หุตฺวา สนฺติฏฺฐติ |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
ตกต่ำ |
น. หานิ, ปราภว. ค. หีน อธร ก. นิหียติ หายติ |
|||
ตกทอด |
น. สนฺตาน., สนฺตติ, ฆฏา, ฆฏน., ปฏิสนฺธิ, ปเวณิ, ปรมฺปรา, | |||
ตกทอดกันมา |
ค. วํสาคต ปรมฺปราภต | |||
ตกทับ |
ค. อนุปติต ก. อนุปตติ |
|||
ตกที่นั่ง |
สำ. ตถารูปฏฺฐาเน ฐิต | |||
ตกทุกข์ได้ยาก |
ค. ทุกฺขิต ทุคฺคต กิจฺฉปฺปตฺต ทลิทฺท | |||
ตกท้องช้าง |
ก. ภาเรน โอนมติ, ภาเรน โอลมฺเพติ | |||
ตกนรก |
ค. นรกปาต นิรยูปค เนรยิก ก. นิรยํ อุปปชฺชติ |
|||
ตกปรอยๆ |
ก. มนฺทํ วสฺสติ | |||
ตกประหม่า |
ดู ประหม่า. | |||
ตกปลัก |
ค. กทฺทเม นิปนฺน | |||
ตกปลา |
ก. มจฺเฉ พนฺธติ, พลิเสน หนติ, พลิเสน มจฺเฉ พาธติ | |||
ตกปากตกคำ |
ดู รับคำ. | |||
ตกพรำๆ |
ก. มนฺทํ วสฺสติ | |||
ตกพุ่มม่าย |
(ชาย~) | วิทารภาวํ ปตฺโต, มตภริโย ชาโต, มตชาโย ชาโต | บุคคล, ม่าย | |
ตกพุ่มม่าย |
(หญิง~) | วิธวา ชาตา, ปติสุญฺญา ชาตา, มตปติกา ชาตา | บุคคล, ม่าย |