พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
ถอน	น. อุทฺธรณ., อุทฺธาร. อุพฺภาร. ปจฺจุทฺธรณ., โวสฺสคฺค. อุคฺฆาต. สมุคฺฆาต. อุปฺปาฏน., ปลิขณน., สมุทฺธรณ., อปนยน., ลุญฺจน., ก. อุทฺธรติ อุปฺปาเฏติ อุพฺพหติ ขณติ ปลิขณติ สมูหนติ อุจฺฉินฺทติ อปเนติ ลุญฺจติ กกิ. อุทฺธฏ อุพภต ขต สมุทฺธต สมูหต ลูน
ถอนกฐิน	น. กฐินุทฺธาร.
ถอนกำลัง	ก. อปกฑฺฒติ
ถอนกิเลสตัณหา	น. อพฺพาหน., อพฺพุฬฺหน., สนฺถน., นิมฺมถน., ก. อพฺพหติ กกิ. อุพฺพตฺติต
ถอนคำ	ก. สกมตํ ปชหติ
ถอนคำสั่ง	ก. โมฆีกโรติ อผลีกโรติ
ถอนคืน	น. ปจฺจุทฺธาร. ก. ปจฺจุทฺธรติ
ถอนตัว	น. ปจฺโจสกฺกน., อปคมน., ก. นิตฺถารํ วตฺตติ, ปจฺโจสกฺกติ, สปกฺขโต อปคจฺฉติ
ถอนทหาร	น. วิโยชน., ก. เสนํ วิโยเชติ
ถอนผม ขน หนาม หญ้า	น. ลุญฺจน., ก. ลุญฺจติ กกิ. ลุญฺจิต
ถอนผ้าครอง	ก. ปจฺจุทฺธรติ
ถอนพินัยกรรม	ก. ทายาทปณฺณํ อุทฺธรติ, … นิปฺผลีกโรติ
ถอนพิษ	น. พลนาสน., ทุพฺพลีกรณ.,
ถอนฟัน	น. ทนฺตนิกนฺตน.,
ถอนรากถอนโคน	ก. อุมฺมูเลติ, มูลานิ อุทฺธรติ, อุปฺปาเฏติ สมูหนติ
ถอนสัญชาติ	สำ. ชาติกลกฺขณํ หาเปติ
ถอนสายบัว	น. นิปจฺจการ. ชณฺณูหิ นิปตน., ก. ชณฺณูหิ นิปตติ, นิปจฺจการํ ทสฺเสติ
ถอนสิทธิ์	ก. ฉนฺทพลํ นาเสติ
ถอนหญ้า	ก. นิฑฺฑายติ, นิปฺผลติณํ อุทฺธรติ
ถอนหมั้น	ก. วาเรยฺยํ อุทฺธรติ
ถอนหายใจ	ดู ถอนใจ.	กิริยาอาการ, หายใจ
ถอนออก	ก. ลุญฺจติ อุทฺธรติ กกิ. สมุคฺฆาต อพฺพุฬฺห
ถอนเงิน	น. ธนาปกฑฺฒน., อปนยน., ค. ธนาปกฑฺฒก ธนาปนยก ก. ธนํ อปกฑฺฒติ, อปเนติ
ถอนเงินเกิน	ก. อธิกตรมูลํ คณฺหาติ
ถอนใจ	น. นิตฺถุนน., นิสฺสาส. ก. นิตฺถุนาติ นิสฺสสติ

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด