พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ซ้อมค้าง |
(ทึกทัก) | ก. อพฺภาจิกฺขติ, ตุจฺฉํ ภาสติ, อภิยุญฺชติ | ||
ซ้อมรบ |
น. ยุทฺธสชฺชา, | |||
ซ้อมใหญ่ |
น. มหาสชฺชา, ก. ปริกมฺมํ กโรติ |
|||
ซ้าย |
ค. วาม สพฺย สวฺย | |||
ซ้ำ |
น. ปุนรุตฺติ, ปุนกรณ., ค. ปุนาคามี อภิณฺหวาจี ก. ปุนปฺปุนํ วทติ, ปุนปฺปุนํ กโรติ นิ. ปุน ปุนปฺปุนํ |
|||
ซ้ำซาก |
ดู จำเจ. | |||
ซ้ำซ้อน |
ค. ส. สมาน สภาค สทิส |
|||
ซ้ำรอย |
ค. ปุพฺพสทิส ก. ปุนปฺปุนํ กโรติ กวิ. ยถาปุราณกํ |
|||
ซ้ำเติม |
ก. ครุภาริยํ กโรติ, ครุตรํ กโรติ | |||
ซ้ำๆ ซากๆ |
กวิ. ปุนปฺปุนํ | |||
ฌาน |
น. ฌาน., โยค. | ธรรมะ | ||
ฌานพื้นฐาน |
น. ปาทกชฺฌาน., | ธรรมะ | ||
ฌาปนกิจ |
น. ฌาปนกิจฺจ., | ตาย | ||
ฌาปนสถาน |
น. ฌาปนฏฺฐาน., | ตาย, สถานที่ | ||
ญัตติ |
น. ญตฺติ, ปฐมวุตฺตการณ., | |||
ญาณ |
น. ญาณ., เวท. | ธรรมะ | ||
ญาติ |
(~ชาย) | น. ญาติ. ญาติก. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | |
ญาติ |
(~หญิง) | น. ญาตกิตฺถี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | |
ญาติดี |
ค. ปิยํวท สุหท สมคฺคาราม หิตกาม วิสฺสตฺถ ก. ปุพฺเพว โหติ, ปราวตฺตติ |
|||
ญาติฝ่ายบิดา |
ค. ปิตุปกฺขิก | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ, พ่อ |