พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เยินยอ |
ดู ยกยอ. | |||
เยิบยาบ |
ก. จลาจลํ จลติ | |||
เยิ่นเย้อ |
น. ปปญฺจ. ปปญฺจา, ก. ปปญฺเจติ |
|||
เยิ้ม |
ค. ปฏลาวุต ก. ปคฺฆรติ ปสฺสนฺทติ |
|||
เยียดยัด |
ค. ชนากิณฺณ สมฺพาธ | |||
เยียวยา |
น. จิกิจฺฉา, ติกิจฺฉา, ติกิจฺฉน., ก. ติกิจฺฉติ |
รักษาโรค | ||
เยียวยาได้ |
ค. เตกิจฺฉ สเตกิจฺฉ | รักษาโรค | ||
เยียวยาไม่ได้ |
ค. อเตกิจฺฉ | รักษาโรค | ||
เยี่ยง |
ค. อุปม สทิส ส. สมาน |
|||
เยี่ยงทาส |
ค. ทาโสปม ทาสสทิส | |||
เยี่ยงอย่าง |
ดู แบบอย่าง. | |||
เยี่ยม |
(ยิ่ง) | ดู ยอดเยี่ยม. | ||
เยี่ยม |
(เยี่ยมเยียน) | น. ปฏิจาร. อพฺภาคมน., อุปสงฺกมน., ก. อนฺวาโรหติ อนฺวาวิสติ, จาริตฺตํ อาปชฺชติ, อนุสญฺจรติ อนุสํยายติ อุปสงฺกมติ |
||
เยี่ยมยอด |
อุป. อติ อธิ ค. อธิก อติสย (ดู ยอดเยี่ยม) |
|||
เยี่ยมเยียน |
ดู เยี่ยม. | |||
เยี่ยว |
(คน) | น. ปสฺสาวกรณ., ก. อุมฺมีหติ, ปสฺสาวํ กโรติ, โอมุตฺเตติ |
||
เยี่ยว |
(วัว) | น. โคมุตฺต., ปูติมุตฺต., | ||
เยี่ยวรด |
ก. อุมฺมิหติ | |||
เยี่ยววัว |
น. ปูติมุตฺต., โคมุตฺต., | |||
เยือกเย็น |
น. นิพฺพุต สีติภูต วูปสนฺต อุเปกฺขก | อารมณ์ความรู้สึก |