พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เกี่ยวกับไวยากรณ์ |
ค. วฺยากรณายุตฺต วฺยากรณานุกูล | ไวยากรณ์ | ||
เกี่ยวข้อง |
น. เมลก. ปฏิพนฺธ. สมฺพนฺธ. สงฺค. สงฺคม. สมฺภว. สํโยค. สํสคฺค. ค. ปฏิสํยุตฺต สํหิต สมฺพทฺธ ก. สํยุญฺชติ สมฺพนฺธติ สมฺพนฺธีภวติ |
|||
เกี่ยวข้องกัน |
น. อญฺญมญฺญสมฺพนฺธี. อญฺโญญฺญสมฺพนฺธ. ค. สํสฏฐ คณพทฺธ ก. สมฺพนฺธีภวติ |
|||
เกี่ยวข้าว |
น. ลายน., ก. ลายติ ลุนาติ ทายติ |
|||
เกี่ยวดอง |
น. สมฺพนฺธ. สํโยค. สนฺธาน., | |||
เกี่ยวดองกัน |
ค. สโคตฺต สชาติก | |||
เกี่ยวด้วย |
ค. สมฺปยุตฺต สมนฺนาคต | |||
เกี่ยวทางบิดา |
ค. เปตฺติก นิ. ปีติโต |
พ่อ | ||
เกี่ยวพัน |
น. พนฺธนา, อนุพนฺธนา, อาเวฐน., สํสฏฺฐตา, ก. พนฺธติ อนุพนฺธติ อาเวเฐติ |
|||
เกี่ยวหญ้า |
น. ทายน., ก. ทายติ |
|||
เกี่ยวเนื่องกัน |
น. สมฺพนฺธ. สํโยค. สมฺปโยค. สหโยค. สนฺธาน., สนฺธิ, สมงฺคิตา, สมฺพทฺธตา, ค. สมฺพทฺธ สํยุตฺต สมฺปยุตฺต ปริยาปนฺน ก. สมฺพนฺธติ สํโยเชติ สมฺปโยเชติ ฆเฏติ |
|||
เกี่ยวเนื่องกันมาตามลำดับ |
ค. อนุกฺกมาคต อานุปุพฺพิก | |||
เกี่ยวเนื่องกับร่างกาย |
ค. สารีริก | |||
เกี้ยว |
(แทะโลม) | ก. อชฺฌาจรติ อจฺจาวทติ โอภาสติ อนุรญฺเชติ, เปมํ ปกาเสติ | ||
เกี้ยว |
(คานหาม) | น. อพฺภยาน., อพฺภยายาน., กช. พฺยาพงฺคี, วยฺห., สิวิกา, ปาฏงฺกี, | พาหนะและส่วนประกอบ | |
เกี้ยวพาราสี |
น. อชฺฌาจาร. อจฺจาวาท. ก. อชฺฌาจรติ อจฺจาวทติ โอภาสติ อนุรญฺเชติ, เปมํ ปกาเสติ |
|||
เกี้ยวเล่น |
ก. ลาเลติ วิลสติ | |||
เกี๊ยะ |
น. กฏฺฐปาทุกา, ทารุปาทุกา, | น้ำตาล | ||
เกือกม้า |
น. ขุราวรณ., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
เกือบ |
กวิ. เกวลกปฺปํ มนํ |