พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อินทรีย์ |
น. อินฺทฺริย., อกฺข., โค. | |||
อินทร์ |
ค. อินฺท | |||
อินทวงศ์ฉันท์ |
น. อินฺทวํส. | บทประพันธ์ | ||
อินัง |
ดู ดูแล, เอาใจใส่ | |||
อินเดีย |
(India, ประเทศ~) | น. ชมฺพุทีป. ภารตเทส. | ประเทศ | |
อินเดีย |
(Indian, คน~) | น. ภารติย. | ประเทศ, บุคคล | |
อิริยาบถ |
น. อิริยาปถ. | อิริยาบถ | ||
อิรุพเพท |
น. อิรุพฺเพท. | |||
อิศร |
ค. อิสฺสร
ความเป็นใหญ่ |
|||
อิษฏ์ |
ค. อิฏฺฐ | |||
อิสตรี |
น. อิตฺถี, (ดู ผู้หญิง) | ผู้หญิง | ||
อิสรภาพ |
(freedom) | น. อิสฺสรภาว. เสริตา, สาธีนตา, อปรวสตา, อปราธีนตา, วิมุตฺติ, ปโมกฺข. | ||
อิสระ |
(เสรี) | น. อิสฺสรภาว. เสริตา, สาธีนตา, อปรวสตา, อปราธีนตา,
ความเป็นใหญ่ |
||
อิสระ |
(เป็นใหญ่) | ค. อิสฺสร
ความเป็นใหญ่ |
||
อิสระ |
(เป็นไท) | ค. ภุชิสฺส อทาส อพทฺธ มุตฺต สาธีน
ความเป็นไท |
||
อิสริย |
น. อิสฺสริย., ภค.
ความเป็นใหญ่ |
|||
อิสริยยศ |
น. อิสฺสริย., ยส.
ความเป็นใหญ่ |
|||
อิสริยาภรณ์ |
น. อิสฺสริยาภรณ., กิตฺติมุทฺทา,
ความเป็นใหญ่ |
|||
อิสลาม |
ค. อิสลมฺมิก | บุคคล, อิสลาม | ||
อิหม่าม |
(imam) | น. นมาสการาธิการี. | บุคคล, อิสลาม |