พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เสียหน้า |
น. อยส. อกิตฺติ, | |||
เสียหลัก |
ก. ปริปตติ ปกฺขลติ ปริพฺภมติ, สหสา โอนมติ | |||
เสียหาย |
น. นาส. วินาส. ลย. ปลย. ปราภว. หายน., ชานิ, หานิ, ปริหานิ, อลาภ. อนตฺถ. อาทีนว. อหิต., ก. ทุสฺสติ นสฺสติ หายติ ปริหายติ ปราภวติ วินสฺสติ วิรชฺฌติ |
|||
เสียเปรียบ |
ดู แพ้เปรียบ. | |||
เสียเวลา |
น. กาลเขป. สำ. กาลกฺเขปํ กโรติ, อิโต ตโต ภมติ |
|||
เสียแรงเปล่า |
ค. อปฺปสว อผลุปฺปาทก | |||
เสียใจ |
น. โทมนสฺส., อปจฺจย. กุกฺกุจฺจ., อนุโสจน., อนุตาป. ค. ทุมฺมน ปทุฏฺฐมน วิมน โสกาตุร โสกฏฺฐ ขินฺน ก. อนุโสจติ อนุตฺถุนาติ |
|||
เสียใจภายหลัง |
น. อนุโสจน., อนุตาป. วิปฺปฏิสาร. ค. อนุตาปี วิปฺปฏิสารี |
|||
เสียใจในความผิดที่ทำไป |
น. วิปฺปฏิสาร. อนุตาป. ปจฺฉาตาป. กุกฺกุจฺจ., ค. วิปฺปฏิสารี อนุตาปหต ก. ปจฺฉานุตปฺปติ |
|||
เสียไม่ได้ |
ค. อกามก อนิจฺฉมาน กวิ. อกามํ วิ. อนิจฺฉาย |
|||
เสี่ย |
ค. ธนวนฺตุ มหาธน | |||
เสี่ยง |
(ชิ้น) | น. ขุทฺทกขนฺธ. สกลิกา, | ||
เสี่ยง |
(ลองเผชิญ) | น. สนฺเทห. วีรกฺริยา, วีราการ. อนาคตภย., | ||
เสี่ยงชีวิต |
ค. สนฺเทหาภิมุขี สปฺปฏิภย | |||
เสี่ยงทาย |
ก. สลากํ ปาเตติ | |||
เสี่ยงภัย |
น. วีรการิย., วีรกฺริยา, ค. วีรตาสงฺยุตฺต ก. วีรกมฺมํ กโรติ, อภีโต กโรติ, อนฺตรายาภิมุขี โหติ |
ภัยอันตราย | ||
เสี่ยงอันตราย |
ดู เสี่ยงภัย. | ภัยอันตราย | ||
เสี่ยงโชค |
น. ชูต., เกตว., อมฺพุท., | |||
เสี่ยว |
น. ทฬฺหมิตฺต. กลฺยาณมิตฺต. | เพื่อน | ||
เสี้ยน |
น. ทารุสกลิกา, กณฺฏก., | |||
เสี้ยนตาล |
น. ตาลหีรก., | ส่วนของพืช | ||
เสี้ยนหนาม |
(ข้าศึก) | น. วิสูกายิก., กณฺฏก. ปฏิกณฺฏก. วิสูก., ค. วิสูก |
||
เสี้ยนหนามต่อแผ่นดิน |
น. รฏฺฐกณฺฏก. | |||
เสี้ยม |
ก. ติขิณายติ สิขรีกโรติ | |||
เสี้ยมสอน |
ก. อุปชปฺปติ อุปลปติ, เภทุปายํ กโรติ |