พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สลด |
ค. ทนฺธ มนฺท นิรีห อุทาสีน ทีนจิตฺต | อารมณ์ความรู้สึก | ||
สลดใจ |
น. สํเวค. สมฺภม. ค. สํวิคฺค ก. สํวิชฺชติ สํเวเชติ |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
สลบ |
น. จิตฺตปีฬา, วิสญฺญิตา, วิสญฺญิภาว. อสญฺญิภาว. มุจฺฉา, ค. วิสญฺญี ปมุจฺฉิต ก. วิสญฺญิภาวํ ปาปุณาติ, วิสญฺญี โหติ, วิสญฺญี ภวติ, มุจฺฉติ ตินฺติณาติ |
|||
สลบไสล |
น. นิจฺจลตฺต., ค. อจล นิจฺจล ถิร นิพฺพิการ |
|||
สลวย |
ค. โสภณ อภิรูป ทสฺสนีย จารุ ปริสุทฺธ | |||
สลอด |
น. สาริพา, สาริพาลตา, ชายปาล. โกล. | |||
สลอน |
ค. พหุล วิปุล ปหูต อุสฺสนฺน | |||
สละ |
น. จาค. ปริจฺจาค. มุญฺจน., ฉฑฺฑน., วิสฺสชฺชน.,วิหายิต. โวสฺสคฺค. สคฺค. ปชหน., ก. จชติ ปริจฺจชติ นิสฺสชฺชติ วิสฺสชฺเชติ โวสฺสชฺชติ ปชหติ กกิ. จตฺต ปริจตฺต นิสฺสฏฺฐ |
|||
สละขาด |
น. ปฏินิสฺสคฺค. ค. ปฏินิสฺสฏฺฐ ก. ปฏินิสฺสชฺชติ |
|||
สละคืน |
น. ปฏินิสฺสคฺค. | |||
สละชีวิต |
ก. ปาณํ จชติ | |||
สละตำแหน่ง |
สำ. ธุรํ นิกฺขิปติ, รชฺชา อปกฺกสฺติ, อธิการํ วิชหติ, ฐานนฺตรํ วิชหติ | |||
สละราชสมบัติ |
น. ราชตฺตาปคม. ก. รชฺชา อปคจฺฉติ กกิ. รชฺชํ ปหาย |
|||
สละสลวย |
ค. วิสฏฺฐ วิสท สิลิฏฺฐก สุรูป ลาวญฺญยุตฺต | |||
สละสิทธิ์ |
น. ปริคฺคหปฏิกฺขิปน., ปริคฺคหปจฺจกฺขาน., ก. ปริคฺคหํ ปฏิกฺขิปติ, … ปจฺจกฺขาติ |
|||
สละโลหิต |
น. โลหิตทาน., โลหิตจาค. | |||
สละให้ |
น. จาค. ปริจฺจาค. ก. ปริจฺจชติ วิสฺสชฺเชติ |
|||
สละได้ยาก |
ค. ทุชฺชห ทุจฺจช | |||
สลัก |
(สกัด) | น. จุนฺทกมฺม., วิลิขน., ฉินฺทน., วิชฺฌน., ก. วิลิขติ อุลฺลิขติ ฉินฺทติ วิชฺฌติ, นิขาทเนน ฉินฺทติ, รูปานิ อุกฺกิรติ, จุนฺทกมฺมํ กโรติ |
||
สลัก |
(ลิ่ม) | น. ฆฏิกา, ลงฺคี, ปลิฆ. อณิ, อาณิ, ขีล. อคฺคฬ., อุปกฺขร. |