ต่อสู้

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ศึก น. ยุทฺธ., สงฺคาม. อริ. วิวาท. ต่อสู้
ศึกกลางเมือง น. มหาชนิกยุทฺธ., มหาชนิกสงฺคาม. ต่อสู้
สกรัม (scrum) น. หตฺถาวฏฺฏ. หตฺถมณฺฑล., ต่อสู้
สงคราม น. สงฺคาม. สมฺปหาร. สมร., รณ. อาชิ, อาหว. ยุทฺธ., อาโยธน., ยุชฺฌน., ปยุชฺฌน., สํยุค. สงคร., หงฺกร. ต่อสู้
สงครามกลางเมือง น. มหาชนิกสงฺคาม. มหาชนิกยุทฺธ., ต่อสู้
สงครามครูเสด (crusade) น. สุทฺธเทสียยุทฺธ., ต่อสู้, ศาสนา
สงครามปรมาณู น. ปรมาณุยุทฺธกรณ., ต่อสู้
สงครามปลดแอก น. ภุชิสฺสยุทฺธ., ต่อสู้
สงครามปาก น. มุขยุทฺธ., ปฏิวาทยุทฺธ., ต่อสู้
สงครามเย็น น. สีตสงฺคาม. ต่อสู้
สงครามโลก น. สกลโลกสงฺคาม. ต่อสู้
สนามรบ ดู สมรภูมิ. สถานที่, ต่อสู้
สมรภูมิ น. สมรภูมิ, ยุทฺธภูมิ, รณ., สมฺปหาร. อาโยธน., อุยฺโยธิก., สถานที่, ต่อสู้
สู้รบ ดู รบ. ต่อสู้
ออกไปรบ น. นิยฺยาน., ต่อสู้
เผชิญ ค. อภิมุขี ต่อสู้
เผชิญภัย สำ. อนฺตรายาภิมุขี โหติ ต่อสู้
เผชิญหน้า ดู ประจันหน้า. ต่อสู้
เผด็จ ดู กำจัด. ต่อสู้
เผด็จศึก น. สีฆสาธน.,
ก. สีฆํ สาเธติ
ต่อสู้