อคิ

องฺคติ องฺเคติ องฺโค องฺคํ องฺคณํ

• องฺโค ป. ชื่อของประเทศในอินเดียครั้งพุทธกาล แต่มักใช้เป็นพหุ. ว่า องฺคา.
• องฺคํ นป. องค์, อวยว; เหตุ, การณ์.
• องฺคณํ นป. อังคณ แปลได้เบ็น 3 นัย :-

1. '=ราคาทิกิเลสา' กิเลสมีราคะเบ็นอาทิ ดังบาลีว่า ราโค องฺคณํ.
2. '=มลํ' มลทิน หรือ '=ปงฺโก' เบือกตม, ของเปรอะเบื้อน ดังบาลีว่า ตสฺเสว รชสฺส วา องฺคณสฺส วา ปหานาย วายมติ.
3. '=วิวฏปฺปเทโส' 'ประเทศเบิด' ลาน, เนิน, ที่โล่งและกว้าง, ดังบาลีว่า เจติยงฺคณํ โพธิยงฺคณํ - ส.