พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เฟื่องฟู |
ดู เฟื่อง. | |||
เฟื่องระย้า |
น. มาลาคุณ. | |||
เฟื้อง |
น. ธรณ., | เงินตรา | ||
เฟ้น |
ดู คัดเลือก, นวด | |||
เภตรา |
ดู เรือ, เรือสำเภา | |||
เภทภัย |
น. นานาภย., | |||
เภทุบาย |
น. เภท. อุปชาป. | |||
เภรี |
ดู กลอง.
เภริ, เภรี น. กลอง เช่น อินทเภรี ชัยเภรี,… |
|||
เภสัช |
น. เภสชฺช., (ดู ยา) | |||
เภสัชกร |
น. เภสชฺชกร. ติกิจฺฉก. เภสชฺชสมฺปาทก. | |||
เภสัชกรรม |
(pharmacy) | น. เภสชฺชกมฺม., โอสธสมฺปาทน., | ||
เภสัชตำรับ |
น. โอสธนิคณฺฑุ. | |||
เภสัชวิทยา |
(pharmacography) | น. โอสธวณฺณนา, | ศาสตร์-วิทยา | |
เภสัชศาสตร์ |
(pharmacology) | น. โอสถสมฺปาทนวิชฺชา, | ศาสตร์-วิทยา | |
เภสัชเพลา |
น. ปูคตมฺพูลาทิเภสชฺช., | |||
เมฆ |
น. เมฆ. กท. วลาหก. พลาหก. เทว. ปชฺชุนฺน. อมฺพธร. อมฺพุธร. ฆน. ธาราธร. ชีมูต. วาริท. วาริธร.. วาริวห. อมฺพท. อมฺพุท. อพฺภ. ปโยธร. อิราวต. อุทการ. อุทหาร. คเทร. โตยท. ปโยท. วนท. | |||
เมฆที่ลอยไปตามลม |
น. วาตาหตเมฆ. | |||
เมฆที่เป็นชั้น |
(ชั้นเมฆ) | น. เมฆปฏล. | ||
เมฆฝน |
น. วลาหก. พลาหก. ชลท. อมฺพช. ชลธาร. ปชฺชุนฺน. วาริวาห. | |||
เมฆหมอก |
ดู เมฆ, หมอก | |||
เมตตา |
น. เมตฺตา, | |||
เมตตาปราณี |
น. ทยา, อนุทฺทยา, อนุกมฺปา, เมตฺตา, เมตฺติ, กรุณา, การุญฺญ., ค. ทยาลุ สทย อนุกมฺปก สานุกมฺป เมตฺตจิตฺต กรุณาปร |
|||
เมตร |
(metre) | น. ทฺวิหตฺถาธิกทีฆมาณ., | ||
เมตริก |
น. ทีฆมาณ., | |||
เมถุน |
(ร่วมประเวณี) | น. เมถุน. มิถุน., มีฬฺหสุข., โมหน., อสุจิสุข., ยาภสฺส., รหสฺสกมฺม., พฺยวาย. วฺยวาย. วสลธมฺม. อสทฺธมฺม. คามธมฺม. |