พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ขี้โรค |
ค. โรคพหุล | อาการทางกาย, โรค | ||
ขี้โล้ |
น. อุจฺฉิฏฺฐเตล., | |||
ขี้โอ่ |
น. สิงฺคี, วิกตฺถน., อหํการ. ค. สิงฺคี วิกตฺถก อุทฺธต อุทฺธตากร |
ลักษณะนิสัย | ||
ขี้ไก่ |
น. กุกฺกุฏวจฺจ., | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
ขี้ไคล |
น. เมท. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ขี้ไต้ |
น. เครุกปทีป. | |||
ขึง |
น. วิตาน., ปสาร. ปสารณ., ก. วิตนฺยติ ปสาเรติ |
|||
ขึงขัง |
ค. ผรุส อุคฺค ติพฺพ อปฺปมตฺต อาตาปี สุสฺสาห | |||
ขึงตา |
ก. ภกุฏึ กโรติ | |||
ขึงพืด |
น. อุตฺตาสน., ก. อุตฺตาเสติ |
|||
ขึงม่าน |
น. สาณึ ปริกฺขิปติ | |||
ขึงลวด |
ก. โลหตนฺตโว โยเชติ | |||
ขึงหูก |
ก. ตสรํ ปสาเรติ | |||
ขึ้งเคียด |
น. อนภิรทฺธิ, ค. โกธน ก. วิรุชฺฌติ กุชฺฌติ |
|||
ขึ้น |
(ทั่วไป) | น. อุคฺคมน., อุทฺธคติ, อารุหณ., ก. อุคฺคจฺฉติ, อุเทติ, อุทฺธํ คจฺฉติ, อารุหติ |
||
ขึ้น |
(อาทิตย์~) | น. อุทย. อุคฺคม. ก. อุเทติ อุคฺคจฺฉติ |
||
ขึ้น |
(ลอย~) | ก. อุคฺคจฺฉติ อุยฺยาติ | ||
ขึ้น |
(อยู่ในปกครอง) | ค. ปรปาลนานุคต | ||
ขึ้นครู |
ก. อาจริยปูชํ กโรติ | |||
ขึ้นจากน้ำ |
ค. อุตฺติณฺณ ก. อุตฺตรติ |
|||
ขึ้นชื่อลือชา |
ดู มีชื่อเสียง. | |||
ขึ้นชื่อลือนาม |
ดู มีชื่อเสียง. | |||
ขึ้นทะเบียน |
ก. นามาวลึ อาโรเปติ, ลิขิตฺวา นิทหติ | |||
ขึ้นนกปืน |
ก. ตาฬยนฺตํ อากฑฺฒติ | |||
ขึ้นบก |
น. ถลปฺปตฺติ, นาโวตรณ., ก. ถลํ ปาปุณาติ, ตีรํ อุตฺตรติ |