อาชีพ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ทำมาหากิน ดู อาชีพ. อาชีพ
นักมวย น. มุฏฺฐิก. มลฺลมุฏฺฐิก. มุฏฺฐิมลฺล. มลฺลโยธ. บุคคล, กีฬา, อาชีพ
พนักงาน น. อชฺฌกฺข. อธิกต. อธิก. อาเธยฺย. กิจฺจกร. กิจฺจการ. กิจฺจสมฺปาทก. ราชปุริส. ธุรนฺธร. บุคคล, อาชีพ
พนักงานจ่ายเงิน น. เวตนาธิการี. บุคคล, อาชีพ
พนักงานตรวจข่าว (censorship officer) น. อุปปริกฺขก. วิเวจก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานต้อนรับ น. ปจฺจุคฺคมนการี. ปฏิมานนการี, บุคคล, อาชีพ
พนักงานถือดาบ (~ของพระราชา) น. อสิคฺคาหก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานป่าไม้ น. อฏวีปาลก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานยึดทรัพย์ น. อายกมฺมิก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานรักษาป่า น. วนปาลก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานรังวัด น. รชฺชุคาหก. ภูมิมาณก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานรับจ่ายเงิน (cashier) น. มูลปฏิคฺคาหก. ธนาธิการี. บุคคล, อาชีพ
พนักงานรับรอง น. ปฏิคฺคหก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานเก็บภาษี น. สุงฺกสงฺคาหก. บุคคล, อาชีพ, อากรส่วยภาษี
พนักงานเก็บหนังสือ น. ปุราวุตฺตนฺตปาลก. บุคคล, อาชีพ
พนักงานเชิญแขก น. ปเวสก. ปฏิหารี. บุคคล, อาชีพ, ต้อนรับ
พนักงานโทรศัพท์ น. เหรญฺญิก. นิกฺขิต. บุคคล, อาชีพ
พ่อครัว น. สูท. สูทก. สุทฺท. สูปิก. ภตฺตการ. สูปการ. อาฬาริก. โอทนิก. รสก. ปาจก. บุคคล, อาชีพ
วณิพก น. วณิพฺพก. วนิพฺพก. บุคคล, อาชีพ
วนิพก น. วินิพฺพก. วณิพฺพก. บุคคล, อาชีพ