พืช

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
มวกใหญ่ น. โคลีส. ฌาฏก. ฌาฏล. พืช
มะกรูด น. มาตุลุงฺค. พีชปูร. ชมฺมร. พืช
มะกล่ำ น. ชิญฺชุก. คิญฺชุก. คุญฺชา, พืช
มะกล่ำแดง น. รตฺตผลา, พืช
มะกอก น. อมฺพาฏก. ปีตนก. นาคพลา, พหุวารก. พืช
มะกอกน้ำ น. ชิตรุกฺข. พืช
มะกา น. ฆาฏก. พืช
มะขวิด น. กปิฏฺฐ. กปิตฺถ. กวิฏฺฐ. กพิฏฺฐ. พืช
มะขาม น. จิญฺจา, จิญฺจาผล., ตินฺติณี, ฆาฏก. พาฬฺหพิลงฺค. พืช
มะขามป้อม น. อมตา, อามลก. อามลกี,. พืช
มะขามแขก น. โสณฺณปตฺต., วิเรจกปณฺณ., พืช
มะคำดีควาย ดู ประคำดีควาย. พืช
มะคำไก่ น. พหุวารก. เสลุ. พืช
มะค่า น. เสปนฺติ, พืช
มะงั่ว น. พีชปูร. มาตุลุงฺค. ปปุนฺนาฏ. พืช
มะซาง น. คุฬผล. มธุก. มธุทฺทุม. พืช
มะดูก น. โกลิ. เสตปณฺณิ. กาสฺมรี, พืช
มะตูม น. มาลูร. เพลุว. พิลฺล. กาสมิรี, พืช
มะนาว น. ทนฺตสฐ. ชมฺพีร. ชพฺภีร. ชมฺภุล. พืช
มะปราง น. ปารุสก. ผารุสก. พหุวารก. พืช