บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
คนเก็บขยะ | น. ปุกฺกุส. ปุปฺผฉฑฺฑก. วิถีโสธก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเก็บตั๋ว | น. ปณฺณคาหก. สลากาคาหก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเก็บภาษี | น. สุงฺกิก. | บุคคล, เงินทอง, อาชีพ | |
คนเก็บรายได้ | น. อายกมฺมิก. | บุคคล, เงินทอง, อาชีพ | |
คนเก็บส่วย | น. อยุตฺตก. อายุตฺตก. | บุคคล, เงินทอง, อาชีพ | |
คนเก็บองุ่น | น. มุทฺทิกาโอจินก. | บุคคล, อาชีพ | |
คนเก็บเงิน | น. เหรญฺญิก. | บุคคล, เงินทอง, อาชีพ | |
คนเก่ง (genius) | ค. วิสิฏฺฐพุทฺธิก. | บุคคล | |
คนเขลา | ดู คนโง่. | บุคคล | |
คนเขียนบทละคร | น. นาฏฺยคนฺถสมฺปาทก. | บุคคล | |
คนเขียนหนังสือ | น. ลิปิการ. เลขก. | บุคคล, บทประพันธ์, หนังสือ | |
คนเข็ญใจ | ค. อนาถ ทิน ทีน ทุคฺคต | บุคคล | |
คนเข่าพัด | น. นตชนฺนุก. นตชานุก. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเข่าโป้ง | น. มหาชานุก.
เข่าใหญ่. โป้ง ว. ใหญ่ เช่น หัวโป้ง |
บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเข้ารีตศาสนาอื่น | น. อญฺญสตฺถุเทสก. | บุคคล, ศาสนา | |
คนเข้ารีตเดียรถีย์ | น. ติตฺถิยปกฺกนฺตก. | บุคคล, ศาสนา | |
คนเข้าเมือง | น. ปเทสปเวสก. | บุคคล | |
คนเงอะงะ | น. ชฬ. เอฬามูค. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | |
คนเจ้าชู้ | น. ลหุเปมทสฺสก. อิตฺถิวลฺลภ. อิตฺถิโลล. | บุคคล, ลักษณะนิสัย, เจ้าชู้ | |
คนเจ้าเล่ห์ | น. มายาการ. อินฺทชาลิก. | บุคคล, ลักษณะนิสัย |