โรค

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
โรคโลหิตจาง น. รุธิรกฺขย. โรค
โรคไข้หวัดใหญ่ น. เสมฺหโรค. เสมฺหโกป. โรค
โรคไต น. วกฺกโรค. โรค
โรคไส้ตันอักเสบ น. อนฺตคณฺฐิกาพาธ. โรค
โรคไส้เลื่อน น. วุฑฺฒิโรค. วุทฺธิโรค. วาตณฺฑ. โรค
โรคไอ น. กาส. อุกฺกาสน., โรค, อาการทางกาย
โรคไอเรื้อรัง ดู โรคมองคร่อ. โรค
โรงพยาบาลโรคจิต น. อุมฺมตฺตกาลย. อุมฺมตฺตกาคาร., โรค, สถานที่
ไขสันหลังอักเสบ น. ปิฏฺฐิกณฺฏกทาห. โรค
ไข้ น. พฺยาธิ. เคลญฺญ., อาพาธ. ปชฺชร., รุจฺฉา, อาตงฺก. อามย.
ค. คิลาน อาพาธิต โรคาตุร อผาสุก โรคี
ก. โรเคน ปีเฬติ
โรค
ไข้จับสั่น (malaria) น. วิสวาตชร. โรค
ไข้ตัวร้อน น. ปริฬาห. ชรโรค. โรค
ไข้ทรพิษ น. มสูริกา, โรค
ไข้ป่า น. วิสวาตชร. โรค
ไข้พิษ น. ฑาห. โรค
ไข้มาลาเรีย (malaria) น. วิสวาตชร. โรค
ไข้รากสาดน้อย (typhoid, ไทฟอยด์) น. กุจฺฉิฑาห. สนฺนิปาติกชร. โรค
ไข้รากสาดใหญ่ น. พลวสนฺนิปาติกชร. โรค
ไข้ร้อน น. อุณฺห. โรค
ไข้หนัก ค. พาฬฺหคิลาน โรค