บุคคล

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
คนแก้ผ้า	ค. นคฺค อเจล นิจฺโจล ทีคมฺพร อวตฺถ	บุคคล
คนแขนด้วน	น. หตฺถจฺฉินฺน.	บุคคล, พิการ
คนแข็งกระด้าง	ค. กกฺกส กกฺขฬ กุรูร ถทฺธ ปตฺถทฺธ ปตฺถีน ผรุส	บุคคล, ลักษณะนิสัย
คนแข้งหัก	น. ภินฺนชงฺฆ.	บุคคล, พิการ
คนแคระ	น. ลกุณฺฏก. ลกุณฺฑก. รสฺส. วามน. คณฺฑุล. โอมกปฺปมาณิก. อติวามนปุริส.	บุคคล, พิการ
คนแจวเรือ	น. อริตฺตธารี. เกณิปาตี. นาวิก. โปตวาห.	บุคคล, อาชีพ
คนแจวเรือจ้าง	น. ติตฺถนาวิก.	บุคคล, อาชีพ
คนแต่งตัวมอมแมม	น. กุเจลก. มลีนนิวสน.	บุคคล
คนแต่งร้อยแก้ว	น. คชฺชสมฺปาทก.	บุคคล, บทประพันธ์
คนแบกหาม	น. ภารวาห. ภาริก. ธารี. วาหี.	บุคคล, อาชีพ
คนแปลกหน้า	น. อาคนฺตุก. อติถิ.	บุคคล
คนแผลงศร	น. เขปก.	บุคคล
คนแวดล้อม	น. ปริวาร. ปริชน.	บุคคล, บริวาร
คนแหกคุก	น. คณฺฐิเภทก.	บุคคล
คนโกง	ค. นิกต เนกติก สฐ อนุชุ กูฏ ทพฺภ กิตว เกตว วญฺจก วญฺจนิก	บุคคล
คนโกรธ	ค. โกธน กุทฺธ กุปฺปิต โกธาภิภูต โกปี รุทฺธ สโกป โทสากุล	บุคคล, อารมณ์ความรู้สึก
คนโกหก	น. มุสาวาที. อภูตกฺขายี.	บุคคล
คนโง่	น. พาล. อญฺญาณี. เอฬามูค. ค. มุฬฺห มูฬฺห โมมูห อวิญฺญู อวิทู อวิทฺทสุ พาล พาลิส มนฺท ทปฺป ทตฺตุ ทนฺธ อปณฺฑิต อญฺญาณี มุทฺธ ลาล ชฬ ราชิล อนฺธพาล นิปฺปญฺญ อปญฺญ มติหีน มนฺทพุทฺธิก เอฬามูค มุฏฺฐสจฺจ ชฬพุทฺธี	บุคคล
คนโดยสาร	น. สญฺจรก. ปริยฎก. คมิก. อทฺธิก.	บุคคล
คนโปรด	น. วลฺลภ. วลฺลิภา, ปิยตมปุคฺคล.	บุคคล

บุคคล