พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
กระจิดริด |
ค. อติขุทฺทก | ขนาด | ||
กระจิบ |
(นก~) | น. วฏฺฏก. | สัตว์, นก | |
กระจิ๋วหริว |
ค. อติขุทฺทก | ขนาด | ||
กระจุก |
น. ถพก. ปิณฺฑิ, โคจฺฉก.
กระจุก น. สิ่งที่รวมกันอยู่เป็นกลุ่ม,… |
|||
กระจุกกระจิก |
ดู เบ็ดเตล็ด.
กระจุกกระจิก ว. เล็ก ๆ น้อย ๆ, เบ็ดเตล็ดคละกัน… |
|||
กระจุกผม |
น. สิขา, สิขณฺฑ. กจกลาป. เกสวฏฺฏิ, | |||
กระจุกหญ้า |
น. ติณกรล., | |||
กระจุบกระจิบ |
สำ. ปุนปฺปุนํ ภุญฺชติ
กินจุบกินจิบ |
|||
กระจุยกระจาย |
ค. อากุลวฺยากุล | |||
กระจุ๋งกระจิ๋ง |
สำ. มนฺทสทฺเทน สลฺลปนฺติ
กระจุ๋งกระจิ๋ง ก. พูดกันเบา ๆ… |
|||
กระจุ๋มกระจิ๋ม |
ค. ปณีต สุขุม โกมล | |||
กระจู๋กระจี๋ |
ดู กระจุ๋งกระจิ๋ง. กระจู๋กระจี๋ ก. พูดกันเบา ๆ ด้วยอาการสนิทสนม,… | |||
กระจ่า |
น. ทพฺพิ, ทพฺพี, กฏจฺฉุ. อุฬุงฺก.
กระจ่า น. เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว… |
อุปกรณ์, เครื่องครัว | ||
กระจ่าง |
ค. ปสนฺน วิมล วิสท ปากฏ รํสิก ปชฺชลิต อุชฺชล สปฺปภ | |||
กระจ้อน |
ค. อณุ อนุ ขุทฺทก จุล จุลฺล จุฬจูฬ ขุชฺช | ขนาด | ||
กระจ้อย |
ค. อณุ อนุ ขุทฺทก (ดู กระจ้อน) | ขนาด | ||
กระจ้อยร่อย |
ค. อติขุทฺทก | ขนาด | ||
กระจ๋องหง่อง |
สำ. อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา โอโลเกติ
กระจองหง่อง, กระจ๋องหง่อง ว. ซึมเซา, หงอยเหงา… |
|||
กระจ๋อหวอ |
ค. สุปากฏํ วิวฏ
กระจ๋อหวอ (ปาก) ก. เปิด, โจ่งแจ้ง. |
|||
กระฉอก |
ก. พหิ ปคฺฆรติ, พหิ ปตติ
กระฉอก ก.… |
|||
กระฉับกระเฉง |
น. วิริย., อุสฺสาห. ธิติ, ค. อปฺปมิทฺธ อตนฺทิต อกุสีต ปาฏว กุสล ปคุณ เฉก สีฆ ทกฺข นิปุณ |
|||
กระฉูด |
ดู พุ่ง. | |||
กระฉ่อน |
ค. ฆุฏฺฐ อพฺภุคฺคต ก. อพฺภุคฺคจฺฉติ อชฺฌารุหติ |
|||
กระชดกระช้อย |
ค. โสภณากปฺป สุภาจาร | |||
กระชอน |
น. ปิฏฺฐจาลิกา, ปิฏฺฐจาลนี, จุณฺณจาลิกา, |