พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ม้วนเข้า |
ค. อนฺโตกุญฺจิต | |||
ม้วนเป็นวง |
น. วฺยาวฏฺฏ. ก. วฺยาวฏฺเฏติ |
|||
ม้วนเสื่อ, ผ้า |
ก. สํหรติ สํเวลฺเลติ | |||
ม้วนใบเรือ |
ก. ลการํ สํหรติ | |||
ม้วนได้ |
ค. อาวฏฺฏนีย | |||
ม้า |
(เพศผู้) | น. หย. ตรงฺค. ตุรงฺค. ตุรค. วาห. อสฺส. สินฺธว. คนฺธพฺพ. อวฺยถิ. ปีถิ. พาชี. วาชี. | สัตว์, ม้า | |
ม้า |
(เพศเมีย) | น. วฬวา, อสฺสา, | สัตว์, ม้า | |
ม้ากระจอก |
(ขาเขยก) | น. ขญฺช. ขลุงฺก. ขฬุงฺก. ขลุงฺกสฺส. โฆฏก. | ||
ม้าขาว |
น. ปงฺคุล. ปงฺคุฬ. เสตสฺส. | สัตว์, ม้า | ||
ม้าชั้นสูง |
น. กุลีนก. อาชานีย. | สัตว์, ม้า | ||
ม้าดี |
น. อสฺสตร. | สัตว์, ม้า | ||
ม้าต่าง |
น. ภารวาหีอสฺส. | สัตว์, ม้า, พาหนะและส่วนประกอบ | ||
ม้าต้น |
น. ราชมงฺคลสฺส. ราชาโรหสฺส. | |||
ม้าทรง |
น. ราชมงฺคลสฺส. ราชาโรหสฺส. | |||
ม้าที่ใช้บรรทุกของ |
น. ภารวาหีอสฺส. | |||
ม้าน |
ค. สุกฺข มิลาต นิรส อสาร | |||
ม้านั่ง |
น. อาธาร. อาสนฺทิกา, นิสีทนผลก.., | ที่นั่ง | ||
ม้านั่งถ่ายอุจจาระ |
น. อุจฺจาโรสฺสคฺค. | |||
ม้านั่งยาว |
น. ทีฆผลกาสน., | |||
ม้าน้ำ |
น. มกร. |