พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย		ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
ดีที่สุด		ค. วร ปวร เสฏฺฐ อุตฺตม อุตฺตร ปรม อติสุนฺทร กวิ. ยถาสตฺติ ยถาพลํ
ดีบุก		น. ติปุ, กาฬติปุ. สีส.,	ดินหินแร่ธาตุ
ดีบุกผสมตะกั่ว		น. กํสโลห.,	ดินหินแร่ธาตุ
ดีปลี		น. ปิลกฺข. ปิปฺผลี, มาคธี, กฏุกผล., กปิตฺถน. ดีปลี น. ชื่อไม้เถา…	พืช, ไม้เถา
ดีปลีใหญ่		น. อิภปิปฺผลี, โกลวลฺลี, ?	พืช, พืช
ดีฝ่อ		ก. ภายติ ตสติ อุตฺตสติ ปริตสฺสติ
ดีพร้อม		ค. อนูน อวิกล สมฺปุณฺณ ปริปุณฺณ
ดียิ่ง		น. อติสย. อุกฺกํส. ค. อติสย อุกฺกฏฺฐ ปกฏฺฐ
ดีหมี	(ต้น~)	น. ปิปฺผลิ,	พืช
ดีเกินกว่า		ก. อจฺเจติ อติกฺกมติ สมติวตฺตติ อติเสติ, วิสิฏฺฐตํ ยาติ
ดีเดือด		น. ปิตฺตพฺภม.
ดีเด่น		น. วิเสส. ค. วิสิฏฺฐ
ดีเปรสชั่น	(depression)	ดู ลมพายุ.	ลมฟ้าอากาศ
ดีเลิศ		น. อุกฺกํส. ค. อุกฺกฏฺฐ อติสุนฺทร อติอุตฺตม ปวร ปรม
ดีแท้	(อุทาน)	อุ. สาธุ สาธุ
ดีแล้ว		นิ. สาธุ สาหุ
ดีใจ		น. อาโมท. อาโมทนา, นนฺทิ, ปหํสนา, ปหาส. ปีณน., ตุฏฺฐิ, นนฺท. อานนฺท. ปโมท. ค. อตฺตมน ตุฏฺฐจิตฺต หฏฐจิตฺต สกมน สุมน อภิกฺกนฺต มุทิต ปมุทิต หฏฺฐ ก. ปหํเสติ ปีเณติ ตุสฺสติ ปโมทติ	อารมณ์ความรู้สึก
ดึก		วิ. อติรตฺตึ, พหุเทว รตฺตึ	เวลา
ดึกดำบรรพ์		น. อตีตกาล. ปุพฺพกาล. ค. ปุราณ ปุราตน โปราณก สนนฺตน อีติหาสปุพฺพก อีติหาสปุพฺพกาลิก	เวลา
ดึง		น. อาวิญฺชน., อากฑฺฒน., อญฺฉน., ก. อาวิญฺชติ อากฑฺฒติ อากสฺสติ สมากฑฺฒติ อญฺฉติ กฑฺฒติ กกิ. อาวิญฺชิต อากฑฺฒิต

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด