พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ดักดาน |
ดู จมปลัก. | |||
ดักบ่วง |
ก. ปาสํ โอฑฺเฑติ, ปาเส โยเชติ, ปาเสน พนฺธติ | |||
ดักปล้น |
น. ทูหน., | |||
ดักหน้า |
สำ. ปุรโต ติฏฺฐติ, ติริยํ ติฏฺฐติ | |||
ดักแด้ |
น. กีฏโปตก. สโกสกิมิ. | สัตว์, แมลง | ||
ดัง |
(เหมือน) | ดู เหมือน. | ||
ดังกรี๊ง |
(โทรศัพท์) | ก. กิณิกิณายติ | เสียง | |
ดังต่อไปนี้ |
นิ. เสยฺยถีทํ | |||
ดังนั้น |
นิ. ตโต ตสฺมา วิ. เตน |
|||
ดังนี้ |
นิ. อิติ | |||
ดังฤา |
วิ. กึ กสฺมา | |||
ดังสนั่น |
ค. ธนิต | เสียง | ||
ดังหนึ่ง |
ดู เหมือน, เพียงดัง | |||
ดังเกินไป |
(เสียง) | ค. อจฺจุคฺคต | เสียง | |
ดังแสบหู |
ค. กฏุกสทฺทยุตฺต | เสียง | ||
ดัชนี |
น. ตชฺชนี, สูจน., สูจิ, | |||
ดัด |
(ทำให้งอ) | ก. นาเมติ อานาเมติ สมฺมิญฺเชติ กุญฺเจติ กุณฺฑลีกโรติ | ||
ดัด |
(ทำให้ตรง) | ก. เนติ นยติ | ||
ดัดง่าย |
ค. สุนมฺย กมฺมญฺญ วิเธยฺย | |||
ดัดจริต |
น. วิลาส. หาว. ก. วิลสติ, วิลาสํ ทสฺเสติ, หาวํ ทสฺเสติ |
ลักษณะนิสัย | ||
ดัดตน |
น. อตฺตทม. | |||
ดัดนิสัย |
น. โทสาปหรณ., ปฏิสงฺขรณ., | |||
ดัดผม |
ก. เกเส กุณฺฑลีกโรติ | |||
ดัดสันดาน |
ก. อาจารํ สิกฺขาเปติ | |||
ดัดแปลง |
น. วิปริณามน., อญฺญถากรณ., รูปนฺตรปริวตฺตน., ก. วิปริวตฺตติ วิปริวตฺเตติ วิปริณาเมติ วิเสเสติ, อนุจฺฉวิกํ กโรติ, โยคตฺตํ ปาเปติ |