พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม่ผสม |
ค. อสงฺกิณฺณ อมิสฺส เกวล | |||
ไม่ผิด |
น. อวิิโรธ. อวิโรธน., ค. อวิรุทฺธ อปณฺณก |
|||
ไม่ผิดพลาด |
ค. อวิราธิย อกฺขลนสีล วิรชฺฌมาน ปมาทรหิต | |||
ไม่ผุดไม่เกิด |
ค. อปคพฺภ | |||
ไม่ผ่อนปรน |
ค. ทฬฺหนิจฺฉย ถิราธิฏฺฐาน | |||
ไม่พยายาม |
น. อนีหตา, อนุยฺโยคิตา, | |||
ไม่พรั่นพรึง |
น. อกมฺปฺยตา, ธิติ, | |||
ไม่พร่อง |
ค. อนูน | |||
ไม่พร้อม |
น. อกลฺลตา, ค. อกลฺล |
|||
ไม่พอ |
ค. อูนก อปฺปโหนก ก. นาลํ |
|||
ไม่พอเพียง |
ค. อูน อปฺปโหนก | |||
ไม่พอใจ |
น. อนภิรทฺธิ. อนภิรติ, อสนฺตุฏฺฐิ, อนตฺตมนตา, ค. วิมน อนภิรต อนภิรทฺธ อสนฺตุฏฺฐ อนตฺตมน อปฺปตีต |
|||
ไม่พักต้อง |
นิ. ปเคว | |||
ไม่พิจารณาให้ถ่องแท้ |
น. อวิจารณา, อนุปปริกฺขา, | |||
ไม่พึงทำลาย |
ค. อปฺปธํส อปฺปธํสิก อปฺปธํสิย | |||
ไม่พูดร้าย |
น. อนูปวาท. | |||
ไม่พูดไม่จา |
น. ตุณฺหีภาว. นิสฺสทฺทตา, ค. ตุณฺหีภูต นิสฺสทฺท |
|||
ไม่ฟุ้งซ่าน |
น. อวิกฺเขป. | |||
ไม่มอบหมาย |
น. อนาปุจฺฉา, | |||
ไม่มัธยัสถ์ |
น. อมิตวยตฺต., ค. อมิตพฺพย วิกิรก |