พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ไม่จำเป็น |
ค. นิรตฺถก อนวสฺสก วินาสาธิย นิปฺปโยชน | |||
ไม่จำเป็นต้องไป |
สำ. โน เตน คนฺตพฺพํ | |||
ไม่จุใจ |
ค. อติตฺต อสนฺตุฏฺฐ อนลกต | |||
ไม่ฉลาด |
น. อโกสลฺล., อทกฺขตา, ค. อจฺเฉก มนฺท มนฺทปญฺญ อกุสล อพฺยตฺต ตโมนทฺธ |
|||
ไม่ชอบ |
ก. นานุชานาติ ปฏิเสเธติ ปฏิกฺขิปติ | |||
ไม่ชอบใจ |
น. อรติ, อรุจิ, ชิคุจฺฉา, อปฺปิยตา, ก. ชิคุจฺฉติ วิรชฺชติ, น อิจฺฉติ, น รุจฺจติ |
|||
ไม่ชัดเจน |
ค. อปจฺจกฺข อพฺยตฺต อวฺยตฺต อปากฏ อวิสท อวิภูต กวิ. อวิภูตํ อปากฏํ |
|||
ไม่ชำนาญ |
ค. อปฏุ อนิปุณ อวิเสสญฺญู อทกฺข | |||
ไม่ช้า |
นิ. อจิรํ มุหุํ ตาวเทว นจิรสฺเสว สปติ | |||
ไม่ช้าไม่นาน |
นิ. น จิรํ | |||
ไม่ซื่อตรง |
ค. อนุชุ สฐ | |||
ไม่ซื่อสัตย์ |
ค. กปฏ วงฺก วญฺจก ภตฺติหีน วิสฺสาสฆาตก อสทฺเธยฺย อสจฺจสนฺธ | |||
ไม่ดำเนินการ |
น. อนนุปริวตฺติ, อนนุฏฺฐาน., อวิทหน., | |||
ไม่ดี |
ค. อสาธุ อสุนฺทร | |||
ไม่ดีต่อสุขภาพ |
ค. อสปฺปาย | |||
ไม่ดีพอ |
น. อสามตฺถิย., อปฺปโหนกตฺต., ค. อกฺขม อสมตฺถ อปฺปโหนก |
|||
ไม่ด่างพร้อย |
ค. นิทฺโทส นิปฺปาป อคารยฺห | |||
ไม่ตกลงใจ |
ค. จลจิตฺต อกตนิจฺฉย | |||
ไม่ตกไจ |
ค. อจฺฉมฺภี | |||
ไม่ตรง |
ค. อนุชุ ปริยายภูต วงฺก |