พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
แท้ง |
น. คพฺภปตน., ค. คพฺภปาตก ปติตคพฺภ ก. คพฺโภ ปตติ |
|||
แท้จริง |
น. ตถตา, สทฺเธยฺยตา, ค. อวิตถ ยถาตถ ตจฺฉ นิ. หิ ขลุ นาม กวิ. ยถาภูตํ ยถาตถํ นูนํ ธุวํ |
|||
แท้ที่จริง |
นิ. อถโข | |||
แท้แล |
นิ. เว หเว | |||
แท้ๆ |
นิ. กวิ. สพฺพถา สพฺพโส อเสสํ อจฺจนฺตํ อตีว | |||
แนบ |
ก. สํโยเชติ สมฺพนฺธติ | |||
แนบชิด |
ก. สมีเป สยติ | |||
แนบติดกัน |
ค. สํยต สญฺญต สิลิฏฺฐ | |||
แนบท้าย |
น. อนุพนฺธ. ค. อนุพทฺธ โอลมฺพิต อนุฆาฏิต ก. อนุพนฺเธติ โอลมฺเพติ อนุฆาเฏติ |
|||
แนบเนียน |
น. สุขุมตฺต., ค. สุขุม |
|||
แนบแน่น |
น. อปฺปนา, ค. อปฺปิต ก. อปฺเปติ |
|||
แนว |
น. ปนฺติ, วีถิ, อวลิ, อาวลิ, อาลิ, เสณิ, ปาลิ, ปาฬิ, ราชิ, มาลา, เรขา, ตนฺติ, | |||
แนวทาง |
น. วิธิ. วิธาน., อุปาย. คติ, ปวตฺตนาการ. อาปาถ. | |||
แนวที่ห้า |
ดู คนสอดแนม. | |||
แนวปฏิบัติ |
น. ปฏิปทา, ปฏิปชฺชนวิธิ. วต.., | |||
แนวฝั่ง |
น. ตีรเรขา. | |||
แนวรบ |
น. สงฺคามสีส., | |||
แนวร่วม |
น. สามาชิก. ค. สมฺพทฺธ สํยุตฺต สนฺธิภูต |
|||
แนวหน้า |
ค. ปุเรคามี ปุเรจร ปุเรจารี ปุพฺพงฺคม | |||
แนวหลัง |
ค. ปจฺฉาจารี ปจฺฉาคามี |