พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เคียง |
ค. สมีป อาสนฺน อุปสนฺติก สามนฺต อุปนฺต อวิทูร สนฺนิกฏฺฐ อุปนฺติก | |||
เคียงข้าง |
ค. อนุคามิก อนุปวตฺตมาน อนุจร ยุคนทฺธ ปสฺสานุคต | |||
เคียงคู่ |
ดู เคียงข้าง. | |||
เคียงบ่าเคียงไหล่ |
ค. สมานสุขทุกฺข สหการี กกิ. อุเรน อุรํ อาหจฺจ |
|||
เคียดแค้น |
น. อุปนาห. ค. พทฺธเวร ก. อุปนยฺหติ ขุํเสติ |
|||
เคียน |
ก. อาพนฺธติ โอคณฺเฐติ | |||
เคียว |
น. ทาตฺต., ลวิตฺต., อสิต., ลาวก., | |||
เคี่ยว |
น. ฆนีกรณ., ก. ฆนีกโรติ กุถติ |
|||
เคี่ยวยา |
ก. กุถติ ปจติ | |||
เคี่ยวเข็ญ |
ก. อนุสาสติ โอวทติ อุสฺสาเหติ | |||
เคี่ยวให้เดือดกรุ่นๆ |
ก. มนฺทํ กุถติ | |||
เคี้ยว |
น. ขาทน., ฑํสน., ค. ขาทก ก. ขาทติ ฑํสติ |
|||
เคี้ยวตุ้ยๆ |
น. โรมนฺถน., ก. โรมนฺถติ โรมนฺเถติ สงฺขาทติ |
|||
เคี้ยวเสียงดัง |
ก. โรมนฺถติ | |||
เคี้ยวเอื้อง |
น. โรมนฺถน., ค. โรมนฺถก ก. โรมนฺถติ โรมนฺเถติ สงฺขาทติ |
|||
เคือง |
ค. โกธน กุทฺธ กุปฺปิต โกธาภิภูต โกปี รุทฺธ สโกป โทสากุล ก. โรสติ โรเสติ |
|||
เคืองแค้น |
ดู โกรธแค้น. | |||
เคเบิ้ล |
(cable, สาย~) | น. มหาโลหโยตฺต., มหาโลหรชฺชุ, โลหชาลก., | ||
เค็ม |
น. ลวณ. อูสรตฺต., ขารตฺต., ค. ลวณ โลณ โลณิก อูสร ขาร ขาริก |
|||
เค้ก |
(cake, ขนม~) | น. ปูป. ปูว. ปิฏฺฐขชฺชก., | อาหาร, ขนม |