พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อุจจาระ |
(ถ่าย~) | น. อูหทน., ค. กตวจฺจ โอสฺสฏฺฐุจฺจาร ก. อุฑหติ อุทหติ อูหทติ, วจฺจํ กโรติ, อุจฺจารํ กโรติ, อุจฺจารํ โอสฺสชติ |
ร่างกายและส่วนประกอบ | |
อุจจาระ |
(ขี้) | น. อุจฺจาร. คูถ.., คูธ. กรีส., วจฺจ., มล., ฉก., มีฬฺห., อุกฺการ. อาจม. สรีรวลญฺช. วิกฏ., | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
อุจเฉททิฐิ |
น. อุจฺเฉททิฏฺฐิ, | |||
อุณหภูมิ |
(ระดับความร้อน) | น. เตโชปมาณ., | ร้อนเย็น | |
อุณหะ |
ค. อุณฺห | ร้อนเย็น | ||
อุณหิส |
น. อุณฺหีส., สิโรเวฐน.,
อุณหิส น. กรอบหน้า, มงกุฎ. (ป. อุณฺหีส; ส.… |
|||
อุณา |
(ขนระหว่างคิ้ว) | น. อุณฺณา, | ||
อุณาโลม |
(ขนระหว่างคิ้ว) | น. อุณฺณาโลม..,
อุณาโลม น. ขนระหว่างคิ้ว; เครื่องหมายอุณาโลม… |
ร่างกายและส่วนประกอบ, ขน | |
อุด |
น. ถกน., ปิทหน., ฉาทน., โรธน., ก. ถเกติ ปิทหติ ปฏิจฺฉาเทติ นิวาเรติ กกิ. ถกิต ปิทหิต |
|||
อุดปาก |
สำ. มุขํ อาวรติ | |||
อุดม |
ค. อุตฺตม (ดู สูงสุด, ยิ่ง, ยอดเยี่ยม, มากมาย, บริบูรณ์) | สูงสุด | ||
อุดมการณ์ |
น. อุตฺตมมโนกปฺปิต., | |||
อุดมคติ |
น. มโนกปฺปิต., | |||
อุดมคตินิยม |
น. วิญฺญตฺติวาท. | |||
อุดมศึกษา |
น. อุตฺตมกชฺฌาปน., | |||
อุดมสมบูรณ์ |
น. เวปุลฺล., สมิทฺธิ, พาหุลฺล., ปหูตา, ปจุรตา, ปูรณ., ปุณฺณตฺต., ค. พหุล วิปุล สมิทฺธิก สมิทฺธ พหุลีภูต ปจุร ปริปุณฺณ สุลภ ก. พหุลีภวติ |
|||
อุดรู |
สำ. โรธนิยา ปิทหติ | |||
อุดหนุน |
น. อุปการ. อุปตฺถมฺภ. อุปตฺถมฺภน., สมฺภาร. โอปารมฺภ. สกภาคทาน., ก. อุปตฺถมฺเภติ, สกภาคํ เทติ |
|||
อุดอู้ |
ค. อวิสท มนฺทปฺปภ | |||
อุตพิด |
น. อติวิสา, | พืช |