พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อาศรม |
น. อสฺสม. อสฺสมปท., ปตฺถณฺฑิล. ตาปสาราม. | ที่อยู่อาศัย | ||
อาศรมบท |
น. อสฺสม. อสฺสมปท., | ที่อยู่อาศัย | ||
อาศัย |
น. นิสฺสย. ปฏิวาส. อวสฺสย. อวลมฺพน., ค. นิสฺสิต วิสฺสก ก. นิสฺสยติ ปฏิวสติ อวสฺสยติ กกิ. นิสฺสิต นิสฺสาย ปฏิจฺจ อุปาทาย |
|||
อาศัยกันเกิดขึ้น |
น. ปฏิจฺจสมุปฺปาท. | |||
อาศัยคนอื่น |
ค. ปราธีน ปรายตฺต ปรทตฺตูปชีวี ปรูปชีวี ปรภต | |||
อาศัยลำแข้งตัวเอง |
น. อตฺตุปตฺถมฺภน., อตฺตสรณ., | |||
อาศัยอยู่ตามต้นไม้ |
ค. รุกฺขชีวี | |||
อาศัยอยู่ได้ |
ค. วาสารห นิวาสโยคฺค | |||
อาศิร |
น. วุฑฺฒิยาสา, (ดู ความหวังดี) | |||
อาศิรพจน์ |
น. วุฑฺฒิยาสาวจน., สุภาสึสนกถา, | ถ้อยคำ | ||
อาศิรวาท |
น. วุฑฺฒิยาสาวาท. | ถ้อยคำ | ||
อาสนะ |
น. อาสน., นิสีทน., | ที่นั่ง | ||
อาสนะพระอินทร์ |
น. ปณฺฑุกมฺพล.., ปณฺฑุกมฺพลสิลาสน., | ที่นั่ง | ||
อาสนะว่างเปล่า |
น. ริตฺตาสน., | ที่นั่ง | ||
อาสน์สงฆ์ |
น. สงฺฆาสน., | ที่นั่ง, สงฆ์ | ||
อาสวกิเลส |
น. อาสว. กิเลสาสว. | บาปอกุศล | ||
อาสะใภ้ |
น. จุลฺลปิตุภริยา, จูฬปิตุภริยา, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
อาสัญ |
ดู ตาย. | ตาย | ||
อาสัตย์ |
ค. อสจฺจ อนุชุ สฐ | |||
อาสา |
ก. สกอิจฺฉาย เสวติ, สจฺฉนฺเทน กโรติ |